شناسایی رابطه مدیریت زمان با خلاقیت مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان

هدف از تحقیق حاضر شناسایی رابطه مدیریت زمان با خلاقیت مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان میباشد . روش انجام تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بوده که در آن 307 نفر از کارکنان و مدیران وزارت ورزش و جوانان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسشنامههای استاندارد مدیریت زمان با(0/89 ( = و پرسشنامه استاندارد خلاقیت شغلی جزنی(( = 0/76 استفاده شد. از آمار توصیفی به منظور طبقهبندی دادهها و آزمون فرضیههای تحقیق از آزمون کلموگروف اسمیرنف جهت طبیعی بودن توزیع دادهها و آزمون-های همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه برای تعیین ارتباط و پیش بینی متغیرهای پژوهش استفاده گردید. با توجه به نتایج تحقیق، ارتباط مثبت و معناداری بین مدیریت زمان و مولفههای آن با خلاقیت مشاهده شد. نتایج رگرسیون نشان داد که % 44/7 از واریانس کل تغییرات میزان خلاقیت به مولفههای مدیریت زمان مربوط می-شود. بر اساس نتایج، ارتباط تنگاتنگی بین چرخه بهرهوری زمان با برنامهریزی و خلاقیت وجود دارد. همچنین برنامه ریزی یکی از مهمترین فاکتورهای مدیریت زمان است. برنامهریزی زمانهای کاری و امور شخصی نقشی موثر در تمایل به برنامهریزی و خلاقیت ایفا میکنند. به علاوه زمانبندی امور شخصی روزانه افراد میتواند اهمیت بسیاری در استفاده از زمان در دسترس در طول روز داشته باشد

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، وزارت ورزش و جوانان ، مدیریت زمان