شناخت معماری فرهنگی در معماری ادیان (نمونه موردی: بافت شهری تاریخی زرتشتیان یزد)

اعتقادات و باورهای مذهبی به عنوان اصلی ترین نیازهای انسان هست. نیاز به یافتن مسیر درست، فهم و برقراری ارتباط با مبدا وجودی، فهم غایت و هدف زندگی و نقش آدمی در این جهان، چگونگی ارتباط آدمیان با خود، خدا و دیگران و همچنین طبیعت ازجمله نیازهایی هستند که تنها دین پاسخگوی آنها می باشد. ازآنجاییکه انسان موجودی فطری است و بر اساس فطرت خویش روش زندگی خویش را آگاهانه انتخاب می کند برنامه ای که این مسیر را برای وی میسر می سازد همان دین می باشد که از جانب خداوند در اختیار وی قرار داده شده است که زندگی را در نگاه انسان خداپرست و باایمان دارای معنا و جهت می سازد و هدفی را دنبال می کند و آن هدف نیز سعادت آدمی می باشد و غافل شدن از خداوند باعث ایجاد احساس تنهایی و زندگی را برای وی پوچ می سازد. یکی دیگر از اثرهای بارز دین در زندگی افراد اجتماعی بودن و برقراری ارتباط با انسان های اطرافبهدوراز تفاوت های موجود در دینها می باشد. درواقع جامعه ای که بخواهد به سعادت واقعی برسد باید مهم ترین عنصر آن یعنی ادیان با یکدیگر روابطی دوستانه داشته و به شناخت و گفتگو با یکدیگر بپردازند و اجازه ندهند تفاوت هایی که در دین و مذهب وجود دارد بر روابط آنها سایه افکند و آنها را از اهداف خود دور سازد. در این پژوهش از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است تا بتوان با شناخت اصالت دین و تاثیر آن بر فرهنگ و معماری ایرانی و تکیهبر عرفان که پل ارتباط دهنده ی ادیان می باشد و کاربرد نمادهای عرفانی در معماری به منظور احیای فرهنگ دینداری و احیای بافت شهری تاریخی بتوان طرحی بارویکرد عرفان ارایه نمود.

کلیدواژه ها:

دین ، فرهنگ ، اسلام ، زرتشت ، بافت شهری تاریخی یزد