ساختار منحنی نگاره های ایرانی بر زمینه های معمارانه

با وجود آنکه بیانیه های هنر مدرن ارزش های نقاشی فاخر دوران گذشته را به چالش کشید لیکن بر این باوریمکه این هنر همچنان واجد ارزش های بصری است که شایسته بحث و بررسی می باشد. محققان هنر شرق،ش باعلم بر اینکه این اصول و مبانی هنر و ارزش های بصری، مختص هنر غرب نبوده است، نمود اصول انتظام بصریدر نگارگری ایرانی را بستری مناسب برای ارایه تصویری معقول تر از هنر مشرق زمین و به ویژه ایران یافته اند.نگارگر ایرانی، ساختار کلی اثر خود را در لفافه عیان می دارد چنانکه در هزارتوی تحلیل اثرش، هندسه ایهوشمندانه برای هر بخش قابل ردیابی است. در این میان مضامین چندگانه، کارمایه موضوعی برای هنرمند بودهاند که هر یک ساختاری ویژه را طلب نموده اند. فضای معمارانه در جایگاه زمینه حادث شدن برخی مضامینمشهور، نقشی تعیین کننده در گزینش ساختار ایفا نموده است. مساله اینکه در حوزه نگارگری، کدامین ساختاربا این زمینه معمارانه هماهنگ شده است در این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده با این دانشکه مفاهیمی چون مبانی هنر، ساختار و اصول انتظام بصری در تیوری هنر غرب حضور پر رنگ تری داشته اند،سعی بر آن است ارزش های بصری نگارگری و ساختار مطلوب نگاره هایی با زمینه های معمارانه در جایگاهتدابیری هوشمندانه از زاویه مبانی آثار هنرهای تجسمی ، مورد بحث قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

ساختار بصری ، نگارگری ، ترکیب منحنی ، زمینه معمارانه