بررسی اسطوره و نماد قوچ در فرهنگ ایران باستان با محوریت قوچ های سنگی چهارمحال وبختیاری

سنگ قبرها دارای ارزش سمبلیک و نمادین می باشند. از میان این سنگ قبرها میتوان به تندیسهای سنگی شیر و قوچ اشاره کرد .این تندیسها صرفا جنبه تزیینی نداشته و علاوه بر اشاره مستقیم به پاره ای مفاهیم، سندی هستند که ویژگیهای اعتقادی، فرهنگی و اجتماعی دوران خود را بازگو میکنند و به عنوان جزیی از اجزای شکل دهنده فرهنگ مردم ایران، رمز و رازهای زیادی را در خود دارند که گشودن هریک از این رموز میتواند قسمتی از فرهنگ و ذهنیت مردمان گذشته را برای ما بازگو کند. تحقیقاتی که در مورد آنها انجام پذیرفته بیشتر با محوریت شیرهای سنگی بوده و میتوان گفت در این میان تندیس های قوچ سنگی در حاشیه شیرهای سنگی قرار گرفته و کمتر تحقیقی به بررسی مستقیم آنها پرداخته است همچنین تحقیقات بیشتر حول شکل ظاهری تندیسها، اهمیت زیباشناختی با نگاهی گذرا به تاریخچه آنها بوده و کمتر به بررسی نقش نمادین و جایگاه آنها در فرهنگ سمبلیک و ارتباط آنها با اسطوره ها ونمادهای باستانی ایران پرداخته شدهاست. اطلاعات و داده های نوشتار حاضر با بررسی های میدانی و مطالعات کتابخانه ای گردآوری شده است و با استفاده از شیوه تحلیلی- توصیفی بررسی شدهاند. نتایج حاصل از این نوشتار بیانگر آن است که قوچهای سنگی با اسطوره و نماد قوچ در گذشته پیوند دارند.

کلیدواژه ها:

قوچ سنگی ، تندیس سنگی ، فره ایزدی ، نماد قوچ