تاثیر خودگفتاری انگیزشی و آموزشی بر عملکرد و یادگیری ورزشکاران مبتدی

خودگفتاری مکالمهای است که اجرا کنندهگان در طی اکتساب یا اجرای مهارتی به شکل آشکار یا نهان به کار میبرند و از این طریق بر اجرایشان فکرکرده و باعث تقویت آن میگردند. دو تابع گسترده از خودگفتاری: خودگفتاری آموزشی و خودگفتاری انگیزشی است. کارکرد آموزشی آن، اظهاراتی استدر مورد دقت توجه، اطلاعات فنی و انتخابهای تاکتیکی، که ورزشکار در ذهن خود آن را تکرار میکند. خودگفتاری انگیزشی نیز اظهاراتی است، در مورد ساختار اعتماد، درون داد تلاش، حالت ها و اوضاع روانی مثبت که ورزشکار آن را با خود تکرار میکند. خودگفتاری میتواند به اجرا کمک کند.خودگفتاری اگر به درستی به کار برده شوند، با بالا بردن اعتماد به نفس، تمرکز و آگاهی میتواند عملکرد فرد را بهبود بخشند. بنابراین بسیاری از مربیان خودگفتاری را جزیی از برنامههایشان قرار میدهند و نظریهپردازان نیز آن را به عنوان یک جزء لازم برای برنامههای تمرین روانی مهارت، تامل میکنند.

کلیدواژه ها:

خودگفتاری آموزشی ، خودگفتاری انگیزشی ، عملکرد ، ورزشکاران مبتدی