ارزیابی میزان تاب آوری محلات شهری (نمونه مطالعاتی: محله طاهر و منصور کاشان)

در سطح جهانی، تغییرات چشمگیری در نگرش به مخاطرات دیده می شود، به طوریکه دیدگاه غالب از تمرکزصرف بر کاهش آسیب پذیری به افزایش تاب آوری در مقابل سوانح تغییر پیدا کرده است. چرا که امروزه ثابتشده است که چیزی تحت عنوان بلایای طبیعی وجود ندارد و می توان با اتخاذ سیاست ها، تدابیر و اقدامات ومشارکت فعال ذینفعان محلی با آنها مقابله کرد. در این راستا مفهوم تاب آوری، سنجش میزان آن و راهکارهایارتقای این مفهوم در این امر بسیار حایز اهمیت می باشد. از اینرو در تحقیق پیشرو با هدف دستیابی به اینامر، پس از بررسی ابعاد و ویژگی های تاب آوری و تدوین شاخص های آن، با استفاده از مدل رگرسیون خطی درمحیط نرم افزار GIS میزان تاب آوری محله طاهر و منصور کاشان به عنوان نمونه مطالعاتی این پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفته و راهکارهای ارتقای تاب آوری آن ارایه می شود. نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از آن است که میزان تابآوری این محله از وضعیت مساعدی برخوردار نیستو علل اصلی این امر را میتوان در مهاجرت جمعیت جوان از محله، غیرفعال شدن غالب فعالیت های تجاری محله و ناپایداری غالب ابنیه موجود یافت.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، سوانح طبیعی ، آسیب پذیری ، محله طاهر و منصور