رابطه بین ورزش و حفظ هویت فرهنگی دانشجویان ورزشکار

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین ورزش و حفظ هویت فرهنگی دانشجویان ورزشکار شرکت کننده در مسابقات ورزشی دانشگاه های منطقه 6 ایران بود. جامعه آماری شامل 1100 نفر که در سال تحصیلی (91-90) عضو تیم های ورزشی این مناطق بودند که 294 نفر از طریق آزمون کرجسی ومورگان بصورت تصادفی انتخاب شدند. روش تحقیق توصیفی- همبستگی بود و داده ها به وسیله پرسشنامه ای با پایایی a=0/86 جمع آوری و از طریق روش های آماری استنباطی نظیر آنالیز واریانس یک راهه و آزمون t دو نمونه مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد بین مولفه های هویت فرهنگی در ورزشکاران اختلاف معنی داری وجود دارد (p<0.05). همچنین محیط ورزشی علاوه بر این که باعث تطبیق با محیط چند فرهنگی (90/50 درصد) می شود؛ در عین حال می تواند باعث حفظ هویت قومی آنها (83/70 درصد) گردد. لذا ورزش دانشجویی در کنار کارکرد انطباق و همسان سازی می تواند کارکرد تقویت هویت فرهنگی- قومی داشته باشد. بنابراین می توان گفت که حفظ هویت فرهنگی و یا فرهنگ پذیری جدید بستگی به پیشینه فرهنگی ورزشکاران دارد. لذا توصیه می شود مدیران و مربیان ورزشی همواره به مباحث و مسایل فرهنگی ورزشکاران توجه نموده، به موازات فعالیت ورزشی به مبانی فرهنگی، ارزشی بومی، محلی، ملی و دینی ورزشکاران عنایت ویژه داشته باشند.

کلیدواژه ها:

ورزش دانشگاهی ، محیط چند فرهنگی ، حفظ هویت قومی