تاثیر کیتوسان و اسید سالیسیلیک بر رشد قارچ بوتریتیس و کیفیت میوه-های انگور ریش بابای قرمز (Vitis vinifera L.)

استفاده از پوشش­های خوراکی یکی از مهمترین روش­های سالم در نگهداری میوه ها می باشد. این تحقیق به منظور بررسی تغییرات در ویژگی­های کمی و کیفی و رشد قارچ بوتریتیس در نتیجه تیمار با اسید سالیسیلیک و کیتوسان در طی انبارداری انگور رقم ریش­ بابای قرمز انجام گرفت. خوشه های انگور با اسید سالیسیلیک در سه غلظت (صفر، 1 و 2 میلی­ مولار) و با کیتوسان در سه غلظت (صفر، 5/0 و 1 درصد( تیمار شده و در سردخانه با دمای 5/0± 0 درجه سانتی گراد به مدت 4 ماه نگهداری شدند. صفات کیفی اندازه­ گیری شده در طی انبارداری شامل میزان مواد جامد محلول، اسیدهای قابل تیتراسیون، اسید اسکوربیک، میزان آلودگی قارچ بوتریتیس، قهوه ­ای شدن ساقه، قهوه­ ای شدن حبه، میزان ریزش حبه و عطر و طعم بودند. در پایان انبارداری بیشترین میزان مواد جامد قابل حل و اسیدهای قابل تیتراسیون در تیمار ترکیبی کیتوسان 1 درصد همراه با اسید سالیسیلیک 2 میلی ­مولار نشان داد. کمترین آلودگی به قارچ بوتریتیس، قهوه­ ای شدن حبه و ریزش حبه و نیز بیشترین عطر و طعم در تیمار کیتوسان 1 درصد مشاهده شد. بیشترین میزان اسید اسکوربیک مربوط به تیمار اسید سالیسیلیک 2 میلی­ مولار و کمترین میزان قهوه­ ای شدن چوب ساقه نیز مربوط به تیمار ترکیبی اسید سالیسیلیک 1 میلی­ مولار همراه با کیتوسان 1 درصد بود. بر اساس نتایج بدست آمده کیتوسان در غلظت 1 درصد در حفظ کیفیت و نیز حفظ خصوصیات خوراکی میوه های انگور رقم ریش بابای قرمز نتایج مطلوبی داشته است.

کلیدواژه ها:

آلودگی قارچی ، اسید سالیسیلیک ، انبارمانی ، انگور ریش بابا ، کیتوسان