تحلیل ساختار روایت اصحاب کهف در قرآن کریم

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,253

فایل این مقاله در 31 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RJQK-5-19_006

تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1396

چکیده مقاله:

روایت، عمل زبانی با هدف انتقال معناست و تحلیل روایت، مطالعه اعمال، زندگی ها، سنت ها، کشف شیوه های انتقال تجربه است. از اهداف خداوند در قرآن کریم، تربیت و معرفی الگوست و روایت ها و قصص قرآنی، بدون تخیل، دروغ و مبالغه در خدمت اهداف تربیتی و هدایتی قرآن قرار گرفته اند. بنابراین، قرآن از عناصر روایت بهره می برد تا هدف تربیتی خود را دنبال کند و بیش از آن، قصه پردازی نمی کند. روایت اصحاب کهف از زاویه دید تنها دانای کل مطلق حقیقی بیان می شود و از این رو، بی نیاز به منبع یا شاهد، از جزییات داستان خبر می دهد. در معرفی شخصیت ها، تکیه روایت بیشتر بر نیات درونی است تا افعال بیرونی و این شخصیت ها (حتی سگ آنان) پویا هستند و به خاطر قدم نهادن در راه حق با کمال اختیار، مشمول رحمت و هدایت خداوند شده، به شرافت و حسن انجام می رسند. در این فضا، حتی غار محل ماوای آنان تقدس می یابد و به عبادت گاهی مورد تایید خداوند بدل می شود. زمان و مکان در روایت دقیقا ذکر نشده است و گویی این واقعه، می تواند در هر صحنه تقابل توحید و شرک رخ دهد. حتی زمان در این روایت، حول محور شرایط جامعه به دو عنصر شرک و ایمان تقسیم می گردد. استنتاج از روایت، بدون حاشیه و مقدمه، به صورت برجسته بیان می شود و یکی از مهم ترین اهداف خداوند برای آوردن این روایت و سایر روایت های قرآنی، استنتاج هایی است که در جای جای روایت بیان می فرماید.

نویسندگان

محمدرضا حاج بابایی

استادیار دانشگاه علامه طباطبایی (ره)، تهران

محمد نیکخواه منفرد

دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران