بررسی عوامل مؤثر بر شکل و زمان پالس تنش قائم در لایه های آسفالتی

با توجه به طبیعت ویسکو الاستیک مخلوط های آسفالتی، سختی این مصالح در روش های جدید مکانیستیک-تجربی بااستفاده از نمودار مرجع مدول دینامیکی بیان می شود، که تابعی از درجه حرارت و نرخ بارگذاری است. بنابراین،به منظور تعیین دقیق مدول دینامیکی مصالح با استفاده از نمودار مرجع علاوه بر درجه حرارت مخلوط آسفالتیباید فرکانس یا زمان اعمال پالس تنش قائم به دقت تعیین و پس از انتخاب مدول دینامیکی مخلوط آسفالتیروسازی به روش شبه الاستیک تحلیل و پاسخ های بحرانی تعیین شود. با توجه به تحقیقات انجام شده، تاکنون درخصوص تعیین شکل و زمان پالس تنش قائم در لایه آسفالتی، اتفاق نظر عمومی بین پارامترهای مؤثر بر این دوپارامتر وجود ندارد. بنابراین، هدف این مقاله بررسی پارامتریک عوامل مؤثر بر پالس تنش قائم در عمق هایمختلف لایه آسفالتی است. عوامل بررسی شده در این مقاله شامل مدول ارتجاعی خاک بستر، مدول ارتجاعی لایهآسفالتی، نسبت مدول ارتجاعی لایه اساس به لایه آسفالت، ضخامت لایه اساس، ضخامت لایه آسفالت و نوع محورعبوری می باشند. برای این منظور از نظریه الاستیک چند لای های برای تحلیل روسازی و بررسی نقش هر یک ازپارامترهای ذکر شده روی شکل و زمان پالس تنش قائم بهره گیری شده است. مطالعات انجام شده نشان می دهندکه ضخامت لایه آسفالت، نسبت مدول ارتجاعی لایه اساس به لایه آسفالت و همچنین عمق نقطه مورد نظر درداخل لایه آسفالتی، بیشترین تأثیر را روی شکل و مدت زمان پالس تنش قائم دارند. علاوه بر این عوامل، عواملیمانند ضخامت لایه اساس و نوع محور نیز تا انداز های روی شکل پالس تنش قائم در نقاط مختلف لایه آسفالتیتأثی رگذار هستند و تأثیر مدول ارتجاعی خاک بستر روی پالس تنش قائم قابل صرفنظر کردن است.

کلیدواژه ها:

پالس تنش قائم ، نظریه چند لایه ای ، شدت تنش ، ضخامت لایه اساس