بررسی آزمایشگاهی زیرسازی و رویه سازی محوطه های با گذر عابرین پیاده

پیاده روها جزیی از شبکه جابه جایی شهری هستند، ولی ایمنی و بهسازی این شبکه در مقایسه با گسترش سیستم های حمل و نقل موتوری کمتر مورد توجه محققین، و تصمیم گیران شهری قرار گرفته است. کم توجهی به پیاده روها باعث ناکارآمدی آنها باعث افزایش حوادث عابرین پیاده و کاهش بهره وری می گردد. شناخت مسایل زوتکنیکی بستر و انتخاب مصالح مناسب مشکلات ثانویه ای در وقوع خرابی های سطحی رویه در این فضاها محدود می نماید. روش تحقیق انتخاب شده بر پایه مطالعات مروری و کتابخانه ای و بازدیدهای میدانی از ناحیه مورد بررسی است. در مطالعه موردی پیاده رو و محوطه سازی بوستان روستایی مورد توجه قرار گرفت . آزمایش های شناسایی خاک بستر و تعیین خواص خمیری و تراکم انجام گرفت. در نهایت ضمن پیشنهاد مقطع مناسب رویه سازی براساس دستورالعمل های فنی، برای تامین مقاومت لایه زیرین دو گزینه تامین دانه بندی مناسب و تامین مقاومت به کمک افزودنی آهک مقایسه شد. نتایج حاکی از آن است که اضافه کردن مصالح سنگدانه ای به علت آسیب کمتر به محیط زیست مناسب تر و از نظراقتصادی نیز به طور متوسط 12% ارزان تر است.

کلیدواژه ها:

زیرسازی ، پیاده رو ، روشه و کف سازی محوطه ، عابرین پیاده ، اصلاح دانه بندی