بررسی انواع فعل در گویش لشنی

گوبش شناسی، شاخه ای از زبان شناسی علمی است که در محدوده دانش نوین زبانشناسی قرارمی گیرد. گویش لشنی یکی از شاخه های گویش لری است و گویش لری هم یکی از گویش-های جنوب غرب ایران است. این مقاله به شیوه توصیفی- تحلیلی کوشش می کند انواع فعلدر گویش لشنی را بررسی کند و با زبان فارسی معیار مقایسه کند؛ به همین منظور داده ها بهروش میدانی از طریق مصاحبه با گویشوارن این زبان- به ویژه میانسالان و کهنسالان بین 45تا 80 ساله - در شهرستان ارسنجان که از شهرستان های استان فارس است، به دست آمدهاست. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که در این گویش همانند فارسی معیار سه زمانحال، گذشته و آینده وجود دارد اما به دلیل محاورهای بودن و به دلیل قاعده کم کوشی، بیشتربرای نشان دادن کاری که در آینده انجام می پذیرد؛ از جمله ای با ساخت حال اخباری استفادهمی شود و قید مختص آینده به آن افزوده می شود. همچنین در این گویش برای منفی کردنفعل از ma/na و برای استمرار به جای /mei/ از /me/ بهره می گیرند. از پربسامدترین پیشوندهای فعل این گویش /me/ است.

کلیدواژه ها:

زبان معیار ، زبان شناسی ، گویش ، گویش لشنی ، فعل