اثر محلول پاشی نانو کودهای مختلف بر برخی صفات فیزیولوژیک زعفران (Crocus sativus L.)

به منظور بررسی تاثیر نانو کودهای مختلف بر برخی صفات فیزیولوژیک زعفران، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار و سه تکرار در دانشگاه ملایر در سال زراعی 1393-94 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل نانو کودهای تک عنصره ی آهن، منگنز، بر، پتاسیم، روی و شاهد بودند که با غلظت دو در هزار و به صورت محلولپاشی جهت بهبود وضعیت تغذیه گیاه مورداستفاده قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که اثر محلولپاشی نانو کودها روی میزان محتوای نسبی آب، قند احیاکننده و قندهای غیر احیاکننده معنیدار بود. نانو کودهای مختلف از نظر کلروفیل a و کلروفیل کل اختلاف معنی داری با تیمار شاهد نداشتند با اینوجود بیشترین میزان کلروفیل (1/53 mg.g-1 Fw) a در تیمار نانو کود آهن و کمترین میزان آن (0/93 mg.g-1 Fw) در تیمار نانو کود منگنز مشاهده شد. تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری بر میزان کلروفیل b و آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز نداشتند. علاوه بر این تاثیر نانو کودهای مختلف بر میزان پروتیین و فنل معنیدار بود. بیشترین میزان پروتیین (1/56 mg.g-1 Fw) در تیمارهای نانوکود پتاسیم و بر با 12 درصد افزایش نسبت به شاهد مشاهده شد و کمترین میزان پروتیین برگ (1/36 mg.g-1 Fw) در تیمار نانو کود آهن به دست آمد که نسبت به تیمار شاهد سه درصد کاهش نشان داد. بیشترین میزان فنل (0/27 mg.g-1 Dw) با 10/5 درصد افزایش نسبت به شاهد در تیمار نانو کود منگنز مشاهده شد و فقط اختلاف این تیمار با شاهد معنیدار بود. بر اساس نتایج این آزمایش به نظر میرسد که کاربرد کلیه نانو کودهای موردمطالعه با غلظت یکسان از لحاظ علمی قابل توصیه نیست.

کلیدواژه ها:

آنزیم ، تغذیه گیاه ، قند ، کلروفیل