شناسایی پهنه های زمینه ساز توسعه خلاق در بافت تاریخی با رویکردگردشگری (مطالعه موردی محله هارونیه اصفهان)

بافت های تاریخی یکی از ارکان ارزشمند و هویت بخش در شهرها میباشند. عناصر، بناها و نحوه شکل گیری و شبکه های عبور و مرور در هر بافت تاریخی نشان از نحوه زندگی اجتماعی ساکنین آن شهر دارد. عدم توجه به یک بافت تاریخی با توجه بهگذر زمان و عمر زیاد ابنیه ارزشمند آن میتواند به نابودی فرهنگ و هویت یک جامعه بینجامد. با توجه به گسترش روز افزون صنعت توریسم در جهان و اقتصاد مبتنی بر توریسم به احیاء و زنده سازی بافتهای تاریخی اهمیت شایانی دارد. بافتهای فرسوده واجد ارزش، با وجود ارزشهای محتوایی (تاریخی، فرهنگی و اجتماعی) از نظر ریخت شناسی بافت و الگوی نوسازی دچار آشفتگیهای بصری و عملکردی هستند. برای حل مساله این بافتها تاکنون رویکردهای متفاوتی تحت عنوان موزهای،توانمند سازی و ارگانیستی اتخاذ گردیده است. رویکرد ارگانیستی که با جامع نگری سعی در تکیه بر میراث موجود در بافتهای فرسوده واجد ارزش و تلفیق اقتصاد و فرهنگ و احیای پایدار بافت های تاریخی از طریق تعیین نقش آنها در سازمان فضایی شهر دارد. توسعه خلاق بافت تاریخی با رویکرد گردشگری در برنامه ریزی شهری به عنوان یکی از شیوه های تفکر ارگانیستی که آخرین جمع بندی از شیوه های مداخله در بافت های تاریخی و فرسوده میباشد. هدف این پژوهش شناسایی پهنه خلاق با رویکرد گردشگری در محله هارونیه میباشد. در این تحقیق پس از مرور شاخصهای اصلی توسعه خلاق با رویکرد گردشگری و از طریق معیارهای برگزیده شامل کالبدی- عملکردی، اقتصادی، اجتماعی و نهادی- مدیریتی و تعریف گویه های مرتبط، با استفاده از نرم افزار GIS و مدل AHP و بکارگیری مدل SZCD در محدوده، پهنه های زمینه ساز توسعه مورد سنجش قرارگرفت. بنابر یافتههای تحقیق محله هارونیه در قالب چهار پهنه بندی زمینه ساز توسعه خلاق (کالبدی-عملکردی، اجتماعی، اقتصادی و مدیریتی- نهادی) است که می تواند با کاربری های مسکونی، تجاری، خدماتی و مختلط و فعالیتهای فرهنگی، جهانگردی و پذیرایی، تجاری و سکونتی معاصر سازی گردد.

کلیدواژه ها:

توسعه خلاق ، بافت تاریخی ، گردشگری ، محله هارونیه ، اصفهان