تحلیل محتوای سرفصل دروس معماری منظر مبتنی بر نگرش سیستمی در آموزش و طراحی منظر

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 631

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SAUD-1-1_005

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1397

چکیده مقاله:

معماری منظر حاصل ادراک انسان از محیط اطراف اوست و به مثابه یک رشته بیش از 100 سال قدمت آموزشی دارد. با این حال این رشته در ایران در سال 1380 و در مقطع کارشناسی ارشد تاسیس گردیده است. در این پژوهش از راهبرد تحلیل محتوا در رویکردی استنتاجی استفاده شده است. بررسی پارادایم های موجود در طراحی منظر نشان دهنده حرکت از پارادایم مدیریت منابع و سیستم ها به سمت پارادایم اکولوژی طراحی با تاکید بر احیای دوباره سلامتی و بهره وری سیستمBهای انسانی و اکولوژیکی و توجه به پویایی سیستم است که جز در سایه نگرش سیستمی ممکن نخواهد بود. در این پژوهش سرفصل دروه کارشناسی ارشد معماری منظر مصوب وزارت علوم در 2 رویکرد کمی و کیفی مورد بررسی قرار گرفته است. از نظر کمی میزان ساعات دروس عملی و نظری در این رشته تقریبا با هم برابرند. تحلیل محتوای دروس این رشته بر اساس پایه های 9 گانه آموزش سیستمی در معماری منظر که توسط ماتلاک پیشنهاد شده، صورت پذیرفته است. این موارد عبارتند از: پایه های طبیعی، مدیریتی، تلفیقی، میان رشته ای، اخلاقی، ارزشی، هدایت گری، کاربردی و اقتصادی. نتایج نشان میدهند که مجموعه دروس طراحی منظر و محیط 1)و 2و (3 بیشترین توجه را به نگرش سیستمی در آموزش معماری منظر دارند. پس از آن ساختار منظر و محیط و قوانین محیط و نظامهای طبیعی پویا به ترتیب در مرتبه های دوم و سوم قرار دارند. همچنین بیشترین توجهات به پایه های طبیعی ، کاربردی و مدیریتی بوده و پایه های هدایتگری و میان رشته ای کمترین توجه را داشته اند که نشان دهنده اهتمام به ابعاد اکولوژیکی منظر در برابر ابعاد اجتماعی منظر است. در کل وضعیت سرفصل دروس تنظیم شده با توجه به اهداف نگرش سیستممحور، متوسط ارزیابی میشود. توجه به طراحی مشارکتی، طراحی جمعی، لزوم توجه به روشهای پژوهش میدانی، پیمایش اجتماعی و سنجش رفتار مردم در فضاهای باز و ارزیابی ترجیحات عمومی و لزوم توجه به جامعه شناسی منظر از جمله مواردی است که توصیه میشود در بازنویسی دروس و اهداف آنها و یا تعریف دروس جدید مد نظر قرار گیرد.

نویسندگان

محسن فیضی

استاد، دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران

علی اسدپور

دانشجوی دکتری معماری، دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران