تحلیل و سنجش آسیب پذیری ساختمان های شهری در برابر زمین لرزه با استفاده از تحلیل های آماری مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر بروجرد

بافت فرسوده در شهرها یکی از آسیب پذیر بودن بخش ها دربرابر سوانح طبیعی از جمله زمین لرزه می باشد. ساختمان های واقع در این بافت ها به علت قدمت زیاد از مقاومت کافی برخوردار نبوده و لزوم سنجش میزان آسیب پذیری و ارایه راهکارهای کاهش آسیب پذیری آن ها را در بر اب زمین لرزه در اولویت قرار داده است. هدف اصلی این مقاله، تحلیل و سجش آسیب پذیری باف فرسوده مرکز شهر بروجرد در برابر زمین لرزه و مدیریت بحران پس از وقوع زمین لرزه در این محدوده می باشد ماهیت این پژوهش نظری کاربردی بوده که روش مطالعه آن توصیفی تحلیلی است و داده های مور نیاز به صورت کتابخانه ای و بازید میدانی گردآوری شده است این پژوهش با روش تحلیل سلسله مراتبی و تحلیل پارامترهای استخراج شده به کمک نرم افزار GIS و در محیط Arcmap انجام شده است نتایج بررسی نمایانگر آسیب پذیری شدید ابنیه ر صورت وقوع زمین لرزه می باشد و حاکی از آن است که نقاط آسیب پذیر بافت، در مرکز غرب و ج نوب بافت می باشند و همگام وقوع زمین لرزه در مدت زمان بسیار کم به علت ناپایاری عناصر و فضاهای شهری در برابر نیروهای زمین لرزه و عدم آمادگی مردم، آسیب های فیزیکی، سبب ایجاد آسیب های جانی مالی و عملکردی و در نتیجه از کار افتادن سیستم شهری می گردند. با آمادگی برای مقابله با بحران می توان اثرات زمین لرزه را کاهش داد و با اطلاع از بعد مکانی ساختامان های آسیب پذیر، جمعیت متراکم در ساختمان ها و آگاهی از شرایط شبکه ارتباطی، می توان با سرعت بیشتری وارد عمل شده و با استفاده ی بهینه از زمان، تلفات را کاهش داد که لازمه این امر وجود اطلاعات درباره پارامترهایی است که با ایجاد پایگاه داده مکانی این امر امکان پذیر می گردد.

کلیدواژه ها:

زمین لرزه ، بافت فرسوده ، آسیب پذیری ، شهر بروجرد