بررسی اثر عصاره هیدروالکلی دانه گیاه کتان (.Linum Usitatissimum L) بر سمیت ژنتیکی ناشی از سیکلوفسفامید روی لنفوسیت های خون محیطی انسان

مقدمه: گیاهان دارویی هم چون گیاه کتان نقش مهمی در سلامت افراد و جوامع بشری دارند. با توجه به خواص فیتوشیمیایی گیاه کتان، در اینمطالعه بر آن شدیم تا اثرات هیدروالکلی دانه این گیاه را بر سمیت ژنتیکی ناشی از سیکلوفسفامید در لنفوسیت های خون محیطی بررسی نماییم.مواد و روش ها: ابتدا عصاره دانه کتان به روش ماسراسیون با استفاده از حلال اتانول در دو نوبت تهیه شد. سپس نمونه های خونی بعد از 1ساعت انکوباسیون با غلظت های مختلف کتان، با 750μM در بن ماری 37 درجه به مدت 24 ساعت انکوبه گردید. سپس جهت ارزیابی تولید میکرونوکلیوس در لنفوسیت های دوهسته ای مهار شده در سیتوکینز، لام تهیه شد و با میکروسکوپ نوری بررسی گردید. سپس با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون (ANOVA (posttest:Tukey، مقادیر مختلف میانگین ها با هم مقایسه شد. یافته های پژوهش: انکوبه کردن نمونه های خونی با سیکلوفسفامید موجب القای ژنوتوکسیسیته در لنفوسیت ها شده و مجاور نمودن سلول هااز قبل با عصاره هیدروالکلی دانه کتان به مقدار قابل توجهی تعداد میکرونوکلیوس ها را کاهش می دهد (P<0.0001). نتایج این مطالعه نقش موثرعصاره دانه کتان به عنوان عامل محافظتی در برابر ژنوتوکسیسیته سیکلوفسفامید را نشان می دهد.بحث و نتیجه گیری: در این پژوهش مشخص گردید که عصاره دانه کتان یک آنتی ژنوتوکسیک قوی در برابر آسیب های DNA ناشی ازسیکلوفسفامید می باشد. و از آن جایی که عصاره دانه کتان به تنهایی اثرات سمیت سلولی ندارد، می توان از آن به عنوان یک عامل محافظتی در برابراثرات سمی سیکلوفسفامید استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

ژنوتاکسیسیته ، سیکلوفسفامید ، دانه گیاه کتان ، لنفوسیت انسانی