اثر شایسته سالاری منابع انسانی بر اثربخشی سازمانی؛ نقش میانجی نوآوری سازمانی

هدف: هدف از پژوهش حاضر تبیین اثر شایسته سالاری منابع انسانی بر اثربخشی سازمانی؛ نقش میانجی نوآوری سازمانی در کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان غرب کشور بود.روش شناسی: روش تحقیق توصیفی-پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان های غرب کشور (کرمانشاه، کردستان، ایلام و لرستان) به تعداد 440 نفر بود. نمونه آماری بر اساس جدول مورگان (200 نفر)، به صورت تصادفی- خوشه ای تعیین شد برای اندازه گیری متغیرهای تحقیق از پرسشنامه شایسته سالاری (مصلحی، 1391)؛ نوآوری سازمانی (سرمد و همکاران، 1390) و اثربخشی سازمانی (هوی و همکارانش، 2009) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها با استفاده از نظرات 9 نفر از اساتید مدیریت و متخصص ورزشی تایید گردید، پایایی ابزارها با آزمون آلفای کرونباخ (شایسته سالاری 932/0، نوآوری 855/0 و اثربخشی 927/0) تایید شد. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری در نرم افزارهای Spss25 و Amos24 استفاده گردید.یافته ها: براساس یافته های تحقیق، شایسته سالاری بیشترین تاثیر را با ضریب اثر 85/0 بر نوآوری داشته است و سپس به میزان 73/0 بر اثربخشی تاثیرگذار بود. نوآوری نیز به میزان 24/0 بر اثربخشی تاثیرگذار بود همچنین شایسته سالاری به طور غیرمستقیم و از طریق نوآوری نیز به میزان 20/0 بر اثربخشی تاثیرگذار بود.نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، افزایش مذاکره و مشارکت کارکنان در تصمیم گیری ها، تفویض اختیار بر اساس شایستگی های کارکنان، ایجاد فضایی مبتنی بر اعتماد دو سویه مدیر و کارکنان می تواند در اثربخشی سازمانی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

شایسته سالاری ، اثربخشی ، نوآوری ، ورزش ، ادارات ورزش