ارتباط بین سرسختی، تاب آوری و فرسودگی شغلی در بین بهورزان شبکه بهداشت و درمان شهرستان کامیاران

مقدمه: سندرم فرسودگی شغلی خطرناک ترین عامل تهدید کننده سلامت شاغلین حرف بهداشتی درمانی است سرسختی بعنوان یک ویژگی شخصیتی،نحوه مقابله با استرس زاها را در افراد تعدیل می کند تاب آوری نیز در مورد کسانی به کار می رود که در معرض خطر قرار می گیرند ولی دچار اختلال نمی شوند. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین فرسودگی شغلی، سرسختی و تاب آوری در بین بهورزان شاغل در شبکه بهداشت و درمان شهرستان کامیاران بود. روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع تحلیلی- همبستگی است که در بین 90 بهورز شهرستان کامیاران انجام شد. داده ها از طریق پرسشنامه های سرسختی روان شناختی کوباسا، پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (CD- RIS) و فرسودگی شغلی مسلش استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین تاب آوری و سرسختیرابطه مستقیمی وجود دارد (r=0/409). بین تاب آوری و تحلیل عاطفی رابطه معکوس معناداری وجود دارد (r=-0/384). بین تاب آوری و مسخ شخصیت رابطه معکوس و معناداری وجود دارد (r=-0/372). بین سرسختی و تحلیل عاطفی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد (r=-0/342). بین سرسختی و مسخ شخصیت رابطه معکوس معناداری وجود دارد (r=-0/435). بین تاب آوری و سرسختی با فقدان موفقیت فردی رابطه معناداری وجود دارد (r=0/087). نتیجه گیری: تاب آوری و سرسختی پیش بینی کننده فرسودگی شغلی بهورزان شاغل در شبکه بهداشت و درمان شهرستان کامیاران بودند.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، تاب آوری ، سرسختی