توزیع بهینه ی میراگرهای مثلثی شکل افزاینده ی سختی و میرایی جهت بهبود عملکرد لرزه یی قاب های خمشی

در این نوشتار دست یابی به توزیع بهینه ی سختی میراگرهای افزاینده ی سختی و میرایی TADAS ، جهت بهبود عملکرد قاب 3 طبقه با استفاده از الگوریتم های بهینه یابی ژنتیک و توده ی ذرات انجام شده است همچنین با ایجاد تغییراتی در الگوریتم تغییر شکل یکنواخت، توزیع بهینه ی میراگر با استفاده از الگوریتم مذکور به دست آمده و نتایج آن با دو الگوریتم دیگر مقایسه شده است معیار ارزیابی عملکرد سازه نسبت تقاضا به ظرفیت اعضا است، که مطابق با ایین نامه ی ASCE41-06 محاسبه شده است. نتایج نشان می دهد الگوریتم تغییر شکل یکنواخت با انجام تحلیل های بسیار کمتری نسبت به دو الگوریتم دیگر به توزیع بهینه ی سختی میراگرهای TADAS در ارتفاع قاب دست پیدا می کند و هرچه نسبت تقاضا به ظرفیت طبقه یکنواخت تر شود، طرح مناسب تری به دست می آید.

کلیدواژه ها:

توزیع بهینه ، میراگر TADAS ، الگوریتم ژنتیک ، الگوریتم توده ی ذرات ، الگوریتم تغییر شکل یکنواخت ، قاب های خمشی