کلرزنی بهنیه ی شبکه های توزیع آب شهری با در نظر گرفتن کلر باقیمانده و THM تشکیل شده

علی رغم پیشنهاد کارزنی بوستری برای رفع نقاط ضعف کارزنی در منابع آبی، تعیین دقیق میزان تزریق با توجه به شکل گیری THM همچنان یک معضل است. در نوشتار حاضر، با استفاده از یک مدل الگوریتم ژنتیک چند هدفه، مکان یابی بهینه ی ایستگاه ها و زمان بندی تزریق کلر در هر ایستگاه در یک شبکه ی توزیع آب با توجه به میزان کلر باقیمانده و مقدار THM تشکیل شده انجام شده است. اهداف مدل بهینه سازی عبارت اند از : کمینه سازی مقدار کل گندزدای مصرفی و بیشینه سازی درصد آب آشامیدنی سالم در شبکه. نتایج نشان می دهد که افزایش تعداد ایستگاه ها نیز باعث کاهش محصولات جانبی کلرزنی می شود و غلظت کلر باقیمانده را در بیشتر نقاط شبکه در محدوده ی استاندارد حفظ می کند. همچنین نقاط دوردست که زمان ماند آب بسیار طولانی است، عمدتا از هر دو مشکل کلر باقیمانده با غلظت کمتر از حد استاندارد و محصولات جانبی با غلظت بالا رنج می برند. به علاوه برای هر تعداد مشخصی از ایستگاه های تزریق کلر، بیشینه ی میزان تزریق که در آن ریسک سرطان زایی ناشی از محصولات جانبی وجود ندارد، تعیین می شود.

کلیدواژه ها:

ایستگاه های کلرزنی بهینه ، شبکه ی توزیع آب شهری ، محصولات جانبی کلرزنی