آثار مستقل و ترکیبی سیاست های قیمت گذاری تراکم و بهبود سیستم اتوبوس رانی در استفاده از خودروی شخصی در سفرهای شغلی به محدوده ی زوج-فرد تهران

در پژوهش حاضر، سیاست قیمت گذاری تراکم با عوارض متغیر نسبت به وقت از روز، به عنوان سیاست مدیریت دفعی و بهبود سیستم اتوبوس رانی از طریق اعمال دو سیاست کاهش زمان سفر اتوبوس و کاهش فاصله ی ایستگاه اتوبوس تا محل کار، به عنوان سیاست های تشویقی بررسی شده اند. با استفاده از رجحان بیان شده، 231 نفر از شاغلان محدوده ی زوج فرد شهر تهران نسبت به سیاست های موردنظر، مدل لوجیت آشیانه ای انتخاب وسیله ی سفر ساخته و اثرات مستقل و ترکیبی سیاست ها برآورده شده است. نتایج نشان داده اند که سیاست قیمت گذاری تراکم در ساعات 6:30 تا 9 صبح، اگر به صورت ترکیبی با سیاست کاهش فاصله ی ایستگاه اتوبوس تا محل کار اعمال شود، می تواند تا 0/49 سهم گزینه ی خودروی شخصی در ساعات مذکور را کاهش دهد. همچنین می توان به سیاست های پیشنهادی پژوهش حاضر به عنوان جایگزینی برای طرح زوج فرد شهر تهران توجه کرد.

کلیدواژه ها:

قیمت گذاری تراکم ، بهبود سیستم اتوبوس رانی ، انتخاب وسیله ی سفر ، آزمایش رحجان بیان شده