بررسی مشخصات بتن های حاوی حجم بالای توف آتشنشانی و دوده ی سیلیسی

در پژوهش حاضر به بررسی تاثیر استفاده از دوده ی سیلیسی در مشخصات مکانیکی و دام بتن های حاوی حجم بالای توف سیرجان پرداخته شده است. توف آتشفشانی مورد بررسی، یک پوزولاون طبیعی موجود در مناطق اطراف سیرجان است که در یکی از کارخانه های سیمان کرمان استفاده می شود. در پژوهش حاضر، مخلوط های بتنی با درصدهای جایگزینی متغیر توف از 40 تا 60 درصد و دوده ی سیلیسی از 0 تا 9 درصد در سنین تا 90 روز بررسی شدند. نتایج نشان داده است که استفاده از توف در درصدهای بالای جایگزینی، سبب کاهش قابل توجه مقاومت در سنین پایین می شود که اثر آن حتی در سنین پس از 28 روز نیز برای مخلوط های حاوی 40 و 60 درصد توف مشهود است. دوده ی سیلیسی نقشی در بهبود مقاومت در سنین تا 7 روز نداشته است، لیکن در سنین پس از 28 روز سبب راتقاء مقاومت مخلوط های بتنی حاوی پوزولان طبیعی شده است. مخلوط های پوزولانی در سن 28 روز، ارتقاء چندانی از لحاظ مقاومت در برابر نفوذ یون های کلرید و جذب مویینه نداشتند، لیکن استفاده از دوده ی سیلیسی حتی در 3% جایگزینی، بهبود قابل توجه مشخصه های دوام را برای مخلوط های پوزولانی به همراه داشته است.

کلیدواژه ها:

بتن توانمند ، سیمان چند جزیی ، دوده ی سیلیسی ، نوف ، توسعه ی پایدار