مقایسه اثرات درمانی و عوارض داروئی والپروات سدیم و پروپرانولول در پیشگیری از سردردهای میگرنی کودکان
محل انتشار: مجله پزشکی بالینی ابن سینا، دوره: 11، شماره: 2
سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 435
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJH-11-2_008
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395
چکیده مقاله:
سردرد میگرنی یکی از علل سردردهای عود کننده کودکان است . پیشگیری از حملات سرد رد کیفیت زندگی رادر کودکان مبتلا بهبود می بخشد . این مطالعه با هدف مقایسه اثرات درمانی و عوارض دارویی والپروات سدیم وپروپرانولول در پیشگیری از سردردهای میگرنی طراحی و انجام گردید.این مطالعه یک بررسی کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی بود که بر ر وی ٥٢ کودک 15-7 ساله مبتلا به میگرن مراجعه کننده به درمانگاه اعصاب بیمارستان سینا و اکباتان همدان انجام شد . تمام کودکانی که معیارهایتشخیصی سردرد میگرنی را دارا بودند و حداقل ٦ ماه از ابتلا آنها به میگرن گذشته بود وارد مطالعه شدند. کسانیکه قبل از مطالعه د اروهای والپروات سدیم و پروپرانولول را مصرف گرده بودند از مطالعه حذف شدند. روش نمونه گیری Convenience Sampling بود و جمعیت مورد مطالعه بطور تصادفی به دو گروه ٢٦ نفری A (گروه پروپرانولول) و B (گروه والپروات سدیم ) تقسیم شدند . هر دو گروه به مدت ٨ هفته به ترتی ب تحت درمان با پروپرانولول و والپروات سدیم قرار گرفتند. چهار هفته بعد از درمان پاسخ درمانی ارزیابی شد.38/5 % نمونه ها پسر و 61/5% دختر بودند. قبل از درمان میانگین تعداد حملات در گروه درمان با پروپرانولول 5/61 و در گروه درمان با والپروات سدیم 8/73 بار در ماه بدست آمد . بعد از درمان تعداد حملات در 21 مورد (80/8%) در گروه درمان با پروپرانولول و ١٩ مورد (73/1%) در گروه درمان با والپروات سدیم کاهش یافت . شدت درد در گروه پروپرانولول ١٨ مورد (69/2%) و در گروه والپروات سدیم در ١٥ مورد (57/7%) کاهش یافت. سر گیجه در گروه پروپرانولول در ٣ نفر و در گروه والپروات سدیم در ٢ نفر بروز کرد . در گروهوالپروات سدیم اختلال تستهای کبدی در 11/5% بیماران بروز کرد. ٢ نفر افراد در گروه والپروات سدیم CBC غیر طبیعی داشتند.والپروات سدیم و پروپرانولول در پیشگیری از حملات حاد میگرن در کودکان اثر و عوارض یکسان دارند ومی توان در شرایطی که هریک از آنها منع مصرف دارد از دیگری استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدمهدی تقدیری
استادیار گروه کودکان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان
زهرا رضوی
استادیار گروه کودکان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان