معرفی بیماری مبتلا به مامبرانوس نفروپاتی و بدخیمی

بدخیمی زمینه ای در 10-5 درصد از بیماران مامبرانوس نفروپاتی ملاحظه می گردد. بیماران با سن بیشتر از٦٠ سال در ریسک بیشتری قرار دارند. در تومورهای سولید همانند کانسرکولون و ریه بیشتر دیده می شود. به نظرمی رسد آنتی ژنهای تومورال در گلومرولها رسوب می کنند و متعاقبا آنتی بادی در منطقه رسوب یافته و اینکمپلکس آنتی ژن و آنتی بادی سبب فعال شدن سیستم کمپلمان می گردد. نتیجه این امر آسیب سلولهای اپی تلیال وغشاء پایه گلومرول (GBM) می شود که باعث افزایش نفوذپذیری GBM به پروتئین (پروتئینوری) می گردد. برخی مطالعات بیانگر آن است که این بیماران قبلا دچار سایر علائم بدخیمی شده اند و نئوپلازی قبلا تشخیص داده شدهاست. لذا Tumor Work-UP در غیاب سایر علائم مالیگنانسی (آنمی، گایاک مثبت ، کاهش وزن و . . .) ضرورتی ندارد. بیمار مورد معرفی مردی ٧٦ ساله است که مبتلا به مامبرانوس نفروپاتی می باشد و در بررسی های بعدی وجود بدخیمی متاستاتیک در ایشان به اثبات می رسد.

کلیدواژه ها:

سرطان ها با منشاء ناشناخته ، گلومرولونفریت مامبرانوس