بررسی ارتباط لپتین با عوامل خطر بیماریهای عروق کرونر قلب در بیماران مبتلا به دیابت نوع II در مقایسه با افراد غیر دیابتی
محل انتشار: مجله پزشکی بالینی ابن سینا، دوره: 12، شماره: 4
سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 464
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJH-12-4_003
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف : لپتین نقش مهمی در تنظیم وزن بدن و متابولیسم چربی دارد. ارتباط بین لپتین با بافت چربی و نمایه تودهبدنی در مطالعات مختلف نشان داده شده است. با توجه به ارتباط بین بیماری های قلبی _ عروقی در حضور دیابت نوع II وچاقی، محققان را بر آن د اشته که به بررسی ارتباط بین لپتین پلاسما با سایر عوامل مستعد کننده بیماری عروق کرونر درغیاببیماری های عروق کرونر در افراد تحت مطالعه بپردازند. روش کار : مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی است که در آن ۸۸ فرد غیردیابتی ( گروه A) با ۱۷ بیمار دیابتی (گروه B) که اسکن پرفیوژن میوکارد طبیعی داشته اند و سابقه بیماریهای کلیوی، کبدی و تیروئیدی را ذکر نمی کردند، از بین ۵۰۰ بیمار مراجعه کننده به بخش پزشکی هسته ای بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود، انتخاب شده اند . بیماران دیابتی شامل موارد شناختهشده مبتلا به دیابت نوع II بوده که تحت درمان با رژیم غذایی یا قرصهای خوراکی پایین آورنده قند خون بودند . بدنبال ۱۲ ساعت ناشتایی، صبح روز مراجعه نمونه خون بیماران گرفته شده و پلاسمای خون بلافاصله جدا شده و سطوح پلاسمایی قند، تری گلیسیرید، LDL و HDL آنها اندازه گیری شده است.لپتین سرم با استفاده از روش رادیو ایمنواسی اندازه گیری شده است. نتایج : در مطالعه حاضر بین میانگین سنی بیماران گروهA و B تفاوت معناداری مشاهده نشد . فراوانی مصرف سیگار، میانگین BMI در گروه B بیشتر از گروه A بود. بین میانگین غلظت لپتین در دو گروه بر حسب جنس نیز تفاوت معناداری مشاهده نشد. از بین متغیرهای مرتبط با بیماری های عروق کرونر فقط BMI با لپتین همبستگی معناداری را نشان داد. نتیجه نهائی : علی رغم رابطه معنادار مشاهده شده بین لپتین و BMI، لپتین با سایر عوامل خطر بیماری های عروق کرونر از قبیل سن، کلسترول، فشار خون سیستولی و دیاستولی، تری گلیسیرید، HDL و LDL در بیماران دیابتی و غیردیابتی رابطه معناداری را نشان نمی دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالحمید باقری
استادیار گروه قلب و عروق دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران
رضا علمائی
متخصص پزشکی هسته ای دانشکده علوم پزشکی شاهرود
احمد خسروی
کارشناس ارشد اپیدمیولوژی
مژگان خسروی
دکتری حرفه ای پزشکی