شیوع سرمی آنتی بادیهای IgG و IgM ضد توکسوپلاسما در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان خر مآباد

مقدمه و هد ف : توکسوپلاسموز یکی از شایع ترین عفونتهای انگلی انسان بوده که در زنان باردار می تواند سقط یا ضایعات جنینیجبران ناپذیری ایجاد نماید . هدف این مطالعه تعیین سرواپیدمیولوژی عفونت توکسوپلاسموز در زنان باردار شهری و روستاییمراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان خرم آباد در سالهای 86-1385 می باشد.روش کار : این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی می باشد که در آن جمعا 390 نفر افراد تحت مطالعه (شامل 250 نفر از زنان باردارشهری و 140 نفر از زنان باردار روستایی ) مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان خرم آباد ، به روش خوشه ای- تصادفی دو مرحله ای انتخاب و جهت یافتن آنتی بادی های اختصاصی ضد توکسوپلاسما در نمونه خون آنها از کیت های IgG-ELISA و IgM-ELISA استفاده گردید . سپس نتایج حاصل با استفاده از آزمونهای ناپارامتری و آنالیزواریانس مورد واکاوی آماری قرارگرفتند. نتایج: در این مطالعه شیوع سرمی توکسوپلاسموز در جامعه شهری 30/8% و در جامعه روستایی 31/4% برآورد گردید. از این عده، 23/6% و 7/2% زنان شهری و 23/5% و 7/9% زنان روستایی به ترتیب مبتلا به عفونتهای مزمن و حاد (یا تحت حاد) توکسوپلاسموز بودند. بین سطح عیارIgG و سن افراد (P<0.001) و همچنین بین سطح عیار هر دو آنتی بادی و سطح تحصیلات افراد رابطه آماری معنی دار مشاهده گردید (P<0.001). اما بین عیار مثبت آنتی بادی و سایر متغیرها ارتباط معنی داری دیده نشد. نتیجه نهایی : نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که افزایش سطح تحصیلات و ارتقاء آگاهی های بهداشتی مردم می تواندباعث کاهش میزان ابتلا به توکسوپلاسموز گردد . از طرفی با توجه به اینکه 69 % زنان باردار منطقه فاقد مصونیت لازم در برابراین بیماری هستند، لذا اتخاذ اقدامات موثر پیشگیرانه و کنترلی در این منطقه کاملاً ضرورت دارد.

کلیدواژه ها:

آبستنی ، ایمونوگلوبولین G ، ایمونوگلوبولین M ، توکسوپلاسموز ، شیوع سرمی