مقایسه روشهای میکروسکوپی و آندوسکوپی در مشاهده نواحی آناتومیک گوش میانی حین جراحی اوتیت میانی مزمن

مقدمه و هدف: ارزش تشخیصی روشهای میکروسکوپیک و آندوسکوپیک جهت بررسی ساختارهای مختلف گوش میانی به شکلگسترده ای ارزیابی شده است اما هیچ مطالعه ثبت شده ای ارزش تشخیصی این دو روش را در بیماران مبتلا به عفونت مزمنگوش میانی با هم مقایسه نکرده است. در این مطالعه تلاش شده است ارزش تشخیصی این دو روش برای بررسی ساختمانهاینرمال و ضایعات احتمالی گوش میانی با هم مقایسه شود.روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی 58 بیمار با سن بیشتر از 15 سال که مبتلا به عفونت مزمن گوش میانی و کاندید عملتمپانوپلاستی با یا بدون ماستوییدکتومی بودند، وارد مطالعه شدند و تحت عمل جراحی قرار گرفتند. بعد از ورود به گوش میانیاز طریق برش پشت گوشی و بلند کردن فلپ تمپانومئاتال و قبل از دخالت جراحی در آن، ابتدا گوش میانی به کمکمیکروسکوپ بررسی و با تغییر وضعیت جراحی بیمار و میکروسکوپ و انجام مانورهای ملایم روی سر بیمار نواحی آناتومیکی کهقابل رویت بودند ثبت شد، سپس نواحی قابل رویت به کمک آندوسکوپ با لنز سینوسکوپ صفر و 30 درجه نیز بررسی و ثبت گردید.نتایج: ساختمانهای اپی تمپان، مزوتمپان خلفی، و هی پوتمپان به کمک آندوسکوپ بهتر از میکروسکوپ قابل رویت هستند (P<0.05)از قسمتهای مختلف مزوتمپان، دریچه گرد، دریچه بیضی، و شیپور استاش توسط آندوسکوپ بهتر قابل مشاهده هستند(P<0/05) تفاوت معناداری بین روشهای آندوسکوپیک و میکروسکوپیک در ارزیابی تحرک زنجیره است خوانچه ای و رفلکس دریچه گرد و همچنین در ارزیابی خوردگی زنجیره استخوانچه ای وجود نداشت (P>0.05).نتیجه نهایی : روشهای آندوسکوپیک و میکروسکوپیک ارزش یکسانی در ارزیابی تحرک زنجیره استخوانچه ای و رفلکس دریچهگرد و بررسی خوردگی های زنجیره استخوانچه ای دارند اما قسمتهای مختلف آناتومیک و زوایای پنهان تر گوش میانی مثل اپیتمپان، مزوتمپان خلفی و هیپوتمپان به کمک آندوسکوپ بهتر قابل رویت هستند. بر اساس نتایج این مطالعه توصیه می شود اگرضایعات پاتولوژیک در این نواحی وجود داشت، بهتر است از آندوسکوپ نیز جهت دید بهتر و ارز یابی کامل محل قبل و بعد ازخارج کردن ضایعه کمک گرفته شود.

کلیدواژه ها:

التهاب گوش میانی ، روش های تشخیصی ، گوش میانی - کالبدشناسی