اثر نگهداری بیهوشی با پروپوفول و ایزوفلوران بر میزان خونریزی درجراحی ستون فقرات

مقدمه و هدف: جلوگیری از خونریزی درحین عمل جراحی ستون فقرات ضمن فراهم سازی محیط مناسب عمل برای جراح،سبب کاهش خونریزی و نیاز به ترانسفیوژن می گردد. هدف از این مطالعه مقایسه اثرات پروپوفول وریدی با داروی استنشاقیایزوفلوران بر میزان خونریزی حین جراحی و وضعیت همودینامیک بیمار می باشد.روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سو کور 100 بیمار کاندید جراحی ستون فقرات با کلاس ASA I بطور تصادفی دردو گروه مساوی قرارگرفته و آنگ اه نگهداری بیهوش ی در یک گروه با پروپوفول وریدی با دوز200μ/kg/min100 به همراه نیتروس اکساید و در گروه دیگر با ایزوفلوران با دوز 2MAC1/5 و نیتروس اکساید انجام شد. مقدار کل خونریزی حین عملبا محاسبه وزن گازها و حجم خون داخل ساکشن و درن تعیین و مقایسه گردید. همچنین میزان افت هموگلوبین و هماتوکریتپس از عمل، نیاز به ترانسفوزیون خون، رضایت جراح از فیلد عمل، متوسط فشار شریانی و تعداد ضربان قلب با فواصل هر 5 دقیقه ارزیابی و مقایسه شد . در نهایت اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون آماری t-test تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: متوسط حجم کل خونریزی در گروه پروپوفول و ایزوفلوران به ترتیب برابر با 303/5±352/71 و 321/8±450/48 میلی لیتر بدست آمد. متوسط حجم کل خونریزی و میزان خونریزی در واحد زمان در گروه پروپوفول نسبت به ایزوفلوران بطورمعنی داری کمتر بود (P=0/015, P=0/049). رضایت جراح از خونریزی فیلد عمل بر اساس معیار Boezzart، در گروه پروپوفول بیشتر بود. میزان افت هموگلوبین و هماتوکریت نیز در گروه پروپوفول کمتراز ایزوفلوران بدست آمد . میانگین فشار متوسط شریانی در حین عمل در گروه پروپوفول برابر با 9/73±85/71 و در گروه ایزوفلوران 8/04±80/25 80 میلیمتر جیوه بود که درگروه ایزوفلوران بطور معنی داری کمتر بود (P=0/003). از نظر ضربان قلب حین جراحی و یا نیاز به ترانسفوزیون خون میان دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه نهایی : با در نظر گرفتن نتایج ای ن مطالعه مبنی بر کاهش میزان خونریزی و افت هموگلوبین، همچنین بهبود وضعیت فیلدجراحی، پروپوفول وریدی به ایزوفلوران استنشاقی جهت نگهداری بیهوشی ارجحیت دارد.

کلیدواژه ها:

ایزوفلوران ، بیهوشی ، پروپوفول ، خونریزی ، ستون مهره ها- جراحی