بررسی سطح پرولاکتین سرم در بیماران مبتلا به پسوزیاریس

مقدمه و هدف : پسوریازیس یک بیماری مزمن التهابی است که به نظرمیرسد تحت تأثیرعوامل ژنتیک و ایمونولوژیک ایجادمی گردد. مطالعات متعدد نشان داده اند که هورمونهای مختلف مانند پرولاکتین احتمالا نقش مهمی در ایجاد و گسترش اینبیماری دارند . این مطالعه با هدف تعیین سطح سرمی پرولاکتین در بیماران مبتلا به پسوریازیس و مقایسه ی آنان با افراد سالمانجام گرفته است.روش کار: این مطالعه ی مورد شاهدی بر روی 24 بیمار مبتلا به پسوریازیس و 24 فرد سالم که از نظر سن و جنس با همهمسان سازی شده بودند و از مراجعین به درمانگاه و بخش پوست بیمارستان فرشچیان همدان درفاصله زمانی یک سال(فروردین 1392 - اردیبهشت 1393 ) بودند، انجام شد. برای اندازه گیری شدت بیماری از معیار PASI استفاده شد. در هر دو گروه، سطح سرمی پرولاکتین و TSH (جهت تعیین هیپوتیروییدی و ایجاد هیپرپرولاکتینمی ) با بهره گیری از روش ELISA اندازه گیری شد. نتایج: سطح سرمی پرولاکتین درگروه بیماران و افراد سالم به ترتیب 9/1±12/8 و 3/6±8/9 نانوگرم در میلی لیتر بود. تفاوتهای یافت شده بین بیماران و افراد سالم در مورد پرولاکتین ارزیابی شده بااستفاده از آزمون آماری معنی دار بود (P=0/04). نتیجه نهایی: نتایج نشان می دهد که سطح سرمی پرولاکتین در بیماران پسوریازیس ممکن است به عنوان یک نشانگر بیولوژیک در فعالیت بیماری نقش ایفا کند.

کلیدواژه ها:

پرولاکتین ، پسوریازیس