مقایسه میزان قند خون در قطع یا عدم قطع قرص متفورمین تا روز عمل جراحی بای پاس عروق کرونر، در بیماران دیابتی تیپ II

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 624

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SJH-23-2_003

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: در زمینه اثر متفورمین در بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری شواهد موجود از تاثیرات حمایتی قلبی این دارو حکایت دارند، با اینحال، همچنان در مورد فواید ادامه مصرف یا قطع متفورمین حین جراحی های ماژور تردید وجود دارد. هدف از اجرای مطالعه حاضر، ارزیابی اثرات ادامه مصرف متفورمین بر سطح گلوکز پلاسما، شاخص های عملکرد کلیوی و pH خون شریانی در بیماران دیابتی تحت جراحی بای پاس عروق کرونر بود. روش کار: در یک مطالعه کارآزمائی بالینی، 90 بیماردیابتی نوع 2 با ASA class II کاندید جراحی بای پس عروق کرونری بستریدر بیمارستان اکباتان همدان در سال 1393 در طرح وارد شدند و به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده درمان انسولینهمراه با تداوم مصرف متفورمین و درمان انسولین با قطع مصرف متفورمین تقسیم شدند. در ابتدا شاخص های سن، جنس و (شاخص توده بدنی) BMI با هم مقایسه شدند که در این موارد اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت وسپس شاخص های قند خون، BUN، کراتینین، pH خون شریانی، آریتمی های قلبی و نیاز به اینوتروپ بین دو گروه مقایسه شد. اینوتروپهای مورد استفاده دراین مطالعه شامل : دوپامین، دوبوتامین، اپی نفرین، نوراپی نفرین و میلرینون تا حصول فشارخون سیستولیک بالای 100 میلیمترجیوه بود. نتایج: میانگین BUN سرم بعد از عمل جراحی و همچنین طی یک روز بعد از آن در گروه با قطع متفورمین به طور معنی داری بالاتر از گروه ادامه دهنده متفورمین بود اما تفاوت در میانگین BUN در روزهای دوم و سوم بعد از جراحی بین دو گروه وجود نداشت. طی سه روز بعد از جراحی، میانگین کراتینین در گروه با ادامه مصرف متفورمین به طور معنی داری پایین تر از گروهفاقد تداوم مصرف متفورمین بود. هرچند تفاوتی بین دو گروه مطالعه از لحاظ pH قبل از جراحی وجود نداشت اما میانگین pH در گروه با تداوم مصرف متفورمین پائین تر از گروه شاهد بود. تفاوت معنی داری در میانگین گلوکز خون قبل و طی 3 روز بعد از جراحی بین دو گروه با و بدون ادامه درمان با متفورمین مشاهده نشد . میانگین موارد نیاز به اینوتروپ حین عمل در گروه با ادامه مصرف متفورمین برابر 1/57 نفر و در گروه قطع مصرف دارو برابر 1/05 نفر بود که تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نبود. در هیچیک از گروه های مطالعه چه قبل از جراحی و چه بعد از آن، آریتمی های قلبی گزارش نشد . همچنین در مدت زمان نیاز به لوله تراشه در ICU و نیاز به اینوتروپ نیز اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتیجه نهایی : علیرغم عدم تغییر در سطح سرمی قند خون بیماران، تداوم و قطع مصرف متفورمین در بیماران تحت CABG با افزایش سطح BUN و کراتینین و همچنین کاهش pH در روزهای اول و دوم بعد از جراحی همراه بود، قابل توجه اینکه، تغییرات BUN و کراتینین (Cr) در بیماران ادامه دهنده قرص متفورمین بصورت معنی داری کمتر بوده ولی در هر دو گروه، این موارد برگشت پذیر میباشند و طی روزهای بعد به محدوده طبیعی باز می گردند . تجویز این دارو با افزایش نیا ز به اینوتروپ قلبی وافزایش خطر وقوع آریتمی های بعد از عمل جراحی همراه نیست.

کلیدواژه ها:

بای پس عروق کرونر ، دیابت شیرین ، کراتینین ، متفورمین

نویسندگان

مسعود تربیت

استادیار گروه بیهوشی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان

سیدعباس اقایی میبدی

دستیار گروه بیهوشی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان

مریم فرهادیان

استادیار آمار زیستی، مرکز تحقیقات مدلسازی بیماریهای غیر واگیر دانشگاه علوم پزشکی همدان