بررسی نتایج ثابت کردن کندگی حاد رباط متقاطع خلفی به دنبال تروما در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان بعثت همدان

سابقه و هدف: زانو یکی از بزرگترین مفاصل بدن است که با توجه به موقعیت خاص آن در معرض ضربات مستقیم و کندگی رباط متقاطع خلفی قرار دارد. با توجه به اهمیت این ضایعه، مطالعه حاضر با هدف تعیین نتایج ثابتکردن کندگی رباط متقاطع خلفی به دنبال تروما در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان بعثت شهر همدان طی سالهای 1392 تا 1394 صورت گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه تو صیفی - مقطعی 15 بیمار با علایم آ سیب حاد زانو که تحت ثابت کردنPCL Posterior Cruciate Ligamentبودند مورد مطالعه قرار گرفتند. تمام بیماران توسط یک جراح عمل شدند. موارد برر سی شده شامل: اطلاعات دموگرافیک، سمت زانوی آ سیب دیده، درد زانو، لنگش تورم، وجود ناپایداری خلفی، قفلشدگی، تغییرات استیوآرتریت و میانگینLysholm Scoreبودیافته ها: در این مطالعه 13 مرد 87 درصد و 2 زن 13 درصد با میانگین سنی به ترتیب27.2 ± 4.3 و 24.5± 0.5 سال شرکت نمودندP=0.526 47 در صد از آ سیب ها در زانوی را ست و 53 در صد در زانوی چپ بود. پس از یک سال از عمل درد زانو در 3 نفر 20 درصد ، لنگش در 5 نفر 33 درصد ،تورم در 3 نفر 20 درصد و ناپایداری خلفی در 10 نفر 67 درصد مشاهده شد؛ اما قفل شدن در هیچ بیماری مشاهده نگردید. 5 نفر از بیماران 33 درصد تا مدتها از عصا استفاده میکردند. میانگینLysholm Scoreبیماران87.5بود که بازده در شش نفر عالی، در چهار نفر خوب و در پنج نفر متوسط بود. نتیجه گیری: بهجز ناپایداری خلفی مختصر، عملکرد زانو یک سال پس از عمل ثابت کردن کندگی رباط متقاطع خلفی به دنبال تروما متوسط تا عالی بود

کلیدواژه ها:

رباط متقاطع خلفی ، زخمها و آسیبها ، کندگی