ارزیابی تداخلات دارویی بالقوه و فاکتورهای مرتبط با آن در بیماران بستری در بخش قلب و عروق بیمارستان قلب فرشچیان همدان

سابقه و هدف: بیماران قلبی- عروقی به دلیل مصرف همزمان چندین دارو و نوع داروهایی که مصرف میکنند، مستعد تداخلات دارویی هستند. در این راستا، هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تداخلات دارویی بالقوهPDDI: Potential Drug-Drug Interactionsو فاکتورهای مرتبط با آن در بیماران بستری در بخش قلب و عروق بیمارستان فرشچیان همدان میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی اطلاعات جنس، سن، نوع بیماری، داروهای مصرفی و طول مدت بستری از پرونده بیمارانی که به بیمارستان قلب فرشچیان همدان مراجعه کرده بودند، استخراج شد و تداخلات دارویی توسط نرم افزارMicromedx1630 ارزیابی گردید. در ادامه، نتایج با استفاده از نرم افزارSPSS16 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: از 900 پرونده برر سی شده، 424 نفر47.1 در صد مرد و476 نفر 52.9 در صد زن بودند. در مجموع4318 مورد تداخل تشخیص داده شد که 1610 مورد37.3 درصد تداخل شدید و 2708 مورد62.7در صد تداخل متو سط بود . از سوی دیگر، میانگین سنی مردان 61 سال و برای زنان60.5 سال به دست آمد P=0.602 بر مبنای یافته ها، 815 نفر90.6 درصد حداقل یک نوع تداخل داشتند که از این تعداد، بیماران مرد 389 مورد91.3 در صد و بیماران زن426 مورد 90.6 در صد تداخل دارویی داشت ن د P=0.258لازم به ذکر است که میانگین سنی، تعداد دارو و روزهای بستری افرادی که تداخل دارویی داشتند، بیشتر از افرادی بود که تداخل دارویی نداشتند و این تفاوت از نظر آماری معنادار بودP=0.001 باید خاطرن شان ساخت که بی شترین فراوانی در تداخلات دارو - دارو در شدت متو سط بین آتروو ستاتین وکلوپیدوگرل با 464 بار تکرار و در شدت شدید بین آسپرین با کلوپیدوگرل با 485 تکرار مشاهده شد. نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر میتوان گفت که تداخلات دارویی بالقوه غالبا در بین بیماران قلبی-عروقی رخ میدهند. ذکر این نکته ضرورت دارد که جنسیت، تعداد داروی مصرفی و طول مدت بستری بر رخداد تداخلات دارویی اثرگذار میباشند.

کلیدواژه ها:

بیماریهای قلبی- عروقی ، تداخلات دارو- دارو ، عوامل خطر