ویژگی های بیومکانیکی قرنیه در بیماران مبتلا به کراتوکونوس و ارتباط آن با شدت بیماری

سابقه و هدف: کراتوکونوس یک اختلال قرنیه است که با نازکی و برجستهشدن پیشرونده آن مشخص شده و میتواند منجر به نقص بینایی گردد. به دلیل تغییرات فوق ساختمانی قرنیه در بیماری کراتوکونوس، استحکامو ویژگیهای بیومکانیکی آن دچار تغییراتی میشوند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعیین ویژگی های بیومکانیکی قرنیه در بیماران مبتلا به کراتوکونوس و ارتباط آن با شدت بیماری انجام شد. مواد و روشها: افراد گروه مورد از بیماران مبتلا به کراتوکونوس مراجعه کننده به درمانگاه چشم بیمارستان نیکوکاری تبریز بودند و گروه شاهد نیز از افراد فاقد هرگونه بیماری چشمی انتخاب شدند. در ادامه ویژگیهای بیومکانیک قرنیه، فاکتور مقاومت قرنیهCRF: Corneal Resistance Factorو هیسترزیس قرنیه CH: Corneal Hysteresis در تمامی جمعیت مورد مطالعه با استفاده از دستگاه اکولار ریسپانس آنالایزرORA: Ocular Regression Analyzerمورد ارزیابی قرار گرفت.یافتهها: 213 چشم کراتوکونوسی و 179 چشم طبیعی در این مطالعه بررسی گردیدند. میانگین هیسترزیس قرنیه در چشمهای معمولی±13.49 1.34میلیمتر جیوه و در چشمهای کراتوکونیک 7.67 1.01±میلی متر جیوه بهدست آمد که این تفاوت از نظر آماری معنادار بود؛ اما اختلاف بین هیسترزیس قرنیه چشمهای کراتوکونیک با شدت خفیف، متوسط و شدید معنادار بود (به ترتیب8.86 و 8.30 و 7.10 میلی متر جیوه). ازسوی دیگر، میانگین فاکتور مقاومت قرنیه در چشمهای معمولی12.68 1.15±میلیمتر جیوه و در چشمهای کراتوکونیک7.36 1.07± میلیمتر جیوه بهدست آمد که از نظر آماری معنادار بود. اختلاف بین فاکتور مقاومت قرنیه چشمهای کراتوکونیک با شدت خفیف، متوسط و شدید نیز معنادار بود به ترتیب8.55 و 8.05 و 6.76 میلیمتر جیوه . نتیجه گیری: یافته ها نشان دادند که هیسترزیس و فاکتور مقاومت قرنیه در چشمهای کراتوکونوس پایینترمیباشند و با افزایش شدت بیماری کاهش مییابند

کلیدواژه ها:

فاکتور مقاومت قرنیه ، قوز قرنیه ، هیسترزیس قرنیه