بررسی نقش تعدیل کننده آسیب پذیری ادراک شده نسبت به بیماری مسری در رابطه بین چندش و ترس از آلودگی

سابقه و هدف: شواهد روزافزون نشان میدهند که چندش به عنوان یک فرایند هیجانی، زیربنای ترس ازآلودگی در اختلال وسواس آلودگی است. گروه دیگری از مطالعات نیز از نقش شناخت های مرتبط با بیماریدر اختلال وسواس آلودگی حمایت می کنند. در این راستا، مطالعه حاضر در پی آن است تا با واردکردن مفهومسیستم ایمنی رفتاری، این خطوط پژوهشی مجزا را یکپارچه سازد و نشان دهد که آسیب پذیری نسبت بهبیماری مسری به عنوان مولفه شناختی سیستم ایمنی رفتاری، نقش احساس چندش به عنوان مولفه هیجانیاین سیستم را در ایجاد نشانه های اختلال وسواس آلودگی تشدید می کند.مواد و روش ها: به منظور انجام مطالعه مقطعی- همبستگی حاضر، 350 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران بهشیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه های چندش، آسیب پذیری نسبت به بیماریمسری و زیرمقیاس آلودگی پرسشنامه وسواس ونکوور را تکمیل نمودند. تحلیل های تعدیل کننده از طریقرگرسیون سلسله مراتبی و آزمون تعقیبی صورت گرفت.یافته ها: نتایج نشان دادند که آسیب پذیری نسبت به بیماری مسری، رابطه چندش و ترس از آلودگی را تعدیلمی کند. بر مبنای نتایج، زیرمقیاس مستعدبودن نسبت به بیماری مسری که سنجش خالص تری از ضعفادراک شده در سیستم ایمنی فرد است، توانایی تشدید رابطه چندش و ترس از آلودگی را دارد.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر به شناخت مکانیزم های اثر چندش بر ترس از آلودگی به ویژهنقش شناخت در تعامل با هیجان و پیشبرد نظریه رو به رشد چندش و درمان آن کمک می کند. علاوه براین،این نتایج از مدل اجتناب از بیماری مطرح شده برای چندش و بیش فعالی احتمالی سیستم ایمنی رفتاری دراختلال وسواس آلودگی حمایت می نماید.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ادراک شده ، اختلال وسواسی- جبری ، ترس از آلودگی ، چندش ، سیستم ایمنی رفتاری