کنترل کیفی دستگاه های رادیولوژی معمولی در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کردستان

مقدمه و هدف: رادیولوژی تشخیصی دارای بیشترین سهم در تابش گیری های آحاد جامعه از منابع یونیزان مصنوعی است. یکی از فاکتورهای مهم در کاهش دز تابشی، کنترل کیفی و اطمینان از کیفیت و نحوه عملکرد دستگاه های رادیولوژی است. کنترل کیفی به منظور تولید تصاویر رادیوگرافیک با کیفیت بالا و در عین حال با اعمال حداقل دز پرتوی انجام میشود. مواد و روشها: 10 دستگاه رادیولوژی معمولی موجود در 5 بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کردستان مورد مطالعه قرار گرفت. سپس، 10 آزمون کنترل کیفی استاندارد بر اساس پروتکل توصیه شده توسط گزارش شماره 74 (استانداردهایی کنترل کیفی) انجمن فیزیک پزشکی آمریکا (AAMP) و گزارش شماره 103 کمیسیون بین المللی حفاظت در برابر اشعه (ICRP) انجام شد. در نهایت، اطلاعات به دست آمده از لحاظ آماری ارزیابی شده و درصد خطای هر پارامتر با استانداردهای موجود مقایسه شد.یافته ها: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که در برخی دستگاه ها درصد خطای پارامترهای فیلتراسیون کلی و نیز صحت ولتاژ بالاتر از حد قابل قبول بود و به اصلاح نیاز داشت. همچنین، در برخی دستگاه ها درصد خطای پارامتر انطباق میدان تابشی و میدان نوری بیشتر از بازه قابل قبول بر اساس استانداردهای موجود بود. برخی دستگاه های موجود در مراکز استان نیز دارای مقادیر خطای مرزی و آستانه بودند.بحث و نتیجه گیری: بر طبق توصیه های کمسیون حفاظت در برابر اشعه و انجمن فیزیک پزشکی آمریکا، اکثر پارامترهای موردنظر در دستگاه های مورد مطالعه در توافق با معیارهای استاندارد موجود بوده و در بازه قابل پذیرش بودند.

کلیدواژه ها:

حفاظت در برابر اشعه ، کنترل کیفی ، رادیوگرافی ، دستگاه رادیولوژی تشخیصی