اثر یک دوره تمرین تناوبی استقامتی فزاینده طناب زنی بر بیومارکرهای آنتی اکسیدانی و استرس اکسیداتیو در دختران غیرفعال

زمینه و هدف: تمرین هوازی به عنوان یک شیوه مهم برای کنترل و پیشگیری بیماری های قلبی- عروقی و اختلالات متابولیک توصیه میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر یک دوره تمرین تناوبی استقامتی فزاینده (طناب زنی) بر بیومارکرهای آنتی اکسیدانی و استرس اکسیداتیو در زنان غیرفعال انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه تجربی، با جامعه آماری دانشجویان دختر غیرفعال (اضافه وزن و چاق) با دامنه سنی 20 تا 30 سال بود. 20 نفر به صورت آزمودنیهای واجد شرایط و به طور تصادفی در دو گروه کنترل ( 10 نفر) و مکمل ( 10 نفر) قرار گرفتند. تمرین استقامتی تناوبی شامل هشت هفته (چهار جلسه در هفته و هر جلسه 45 دقیقه) فعالیت فزاینده طناب زنی بود. برای تحلیل داده ها از آزمون تی وابسته و تی مستقل در سطح معناداری 0/05 با استفاده از نرم افزار SPSS20 استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون تی وابسته نشان داد که آنزیم سوپراکسیددیسموتاز، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و گلوتاتیون پراکسیداز افزایش معناداری نسبت به حالت پیشآزمون داشتند در حالی که مالون دی آلدیید کاهش معنادار داشت p<0/05 همچنین نتایج تی مستقل نشان داد که ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و گلوتاتیون پراکسیداز افزایش غیرمعناداری نسبت به گروه کنترل داشتند p> 0/05 در حالی که سوپراکسید دیسموتاز افزایش معنادار و مالون دی آلدیید کاهش معنادار را نشان داد p<0/05 نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر میتوان گفت که تمرین طناب زنی باعث افزایش دفاع آنتی اکسیدانی، کاهشآسیب اکسایشی، پراکسیداسیون لیپیدی و جلوگیری از بیماری های قلبی و عروقی را در افراد چاق و اضافه وزن در پی دارد.

کلیدواژه ها:

طناب زنی ، استرس اکسیداتیو ، آنتی اکسیدان ، دختران غیرفعال