بررسی تطبیقی نوستالژی دراشعار کلیم و آثار گوستاو یونگ

نوستالژی درمفهومی کلی به درد وحسرت شخص برگذشته ای خوشایند اطلاق میشود نوستالژی یادلتنگی برای گذشته حالتی است روانی که بصورت ناخوداگاه درفرد ظاهر و تبدیل به یک اندیشه میشود درعرصه ادبیات این حالت برای شاعر یا نویسنده ای رخ میدهد که پیرو انگیزش های فردی یااوضاع اجتماعی سیاسی پیرامون خود به نوعی احساس دلزدگی اززمان حاضر دچار میشود و اندیشه بازگشت به گذشته و خاطرات شیرینش رادرسرمی پروراند کلیم کاشانی ازشاعران قرن یازدهم هجی است که دراغاز جوانی به هند مهاجرت کرد این مقاله سعی دارد که به بررسی نوستالژی فردی وجمعی دراشعار کلیم کاشانی بپردازد و انواع آن را تحلیل نماید نوستالژی فردی دردیوان کلیم میتوان به: وطن /یادیاران و دوستان معشوق و پیری و یادایام جوانی اشاره کرد کهن الگو و ارمان شهر ازنوستالژی جمعی دراشعار کلیم کاشانی است شهر دکن درهند و ملک سلیمان ازارمان شهرهایی است که دردیوان وی یاداوری شده اند همچنین به کهن الگوهای جام جم گلستان ارم آبای علوی هما روزازل آب حیوان و کهن الگوی عنقا اشاره نمود

کلیدواژه ها:

نوستالژی ، کلیم کاشانی ، نوستالژی فردی ، نوستالژی جمعی