سیمای پیامبر در آیینه شعر فارسی

سیمای پیامبر بزرگوار اسلام، این بهترین آفریده ی خدا و سنبل ناز کشتزار آفرینش در ذهن و زبان بسیاری از شاعران ایرانی جلوه ای بازز و ا رزشمند داشته ودارد. و در آثار منظوم و منثور به نحوی شایسته که گویای علاقه مندی و دلباختگی نویسندگان آن آثار به پیامبر اکرم (ص) می باشد بسیار شکوهمند، دلنواز و دوست داشتنی است. و بدان مباهات کرده اند. سیمایی است که ملکوتی تر از آن چهره در کل هستی نمی توان یافت. این مدایح که باید آنها را مدایح محمدی یا نبوی نام نهاد علاوه بر آنکه میزان اعتقاد خالصانه قلبی سرایندگانشان را به مقام حضرت ختمی مرتبت می رساند، در حکم گنجینه ای به شمار می رود که بسیاری از حوادث زندگی و سیره و سخنان پیامبر (ص) را به طور اجمال و به طریق تلمیح در خ ود جای داده است. هرچند که نعمت جنین سروری و ثنای چنین جمالی و ستایش چنین کمالی از عهده ی که برآید و کراریارا تا به مدح و منقبت وی زبان گشاید مقاله حاضر تحقیقی است پیرامون سیمای پیامبر اکرم (ص) در آیینه شعر فارسی که در یک مقدمه و چند بخش اصلی با عناوینی چون: خطاب لولاک، تصویر معراج، معجزات پیامبر به روایت ادبی، و فضایل، سیمای پیامبر اکرم را آیینه شعر فارسی بررسی کرده وجلوه های زندگی و اندیشه و شخصیت بزرگوار پیامبر را به عنوان اسوه ی حقیقی عرفان نشان دهد.

کلیدواژه ها:

پیامبر اکرم (ص) ، نعمت ، معجزات ، فضایل ، معراج ، شعر فارسی