عرفان اسلامی و مکتب ابن عربی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 469

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SLMP-3-3_014

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397

چکیده مقاله:

عرفان طریقه معرفت در نزد آن دسته از صاحب نظران است که بر خلاف اهل برهان در کشف حقیقت بر ذوق و اشراق بیشتر اعتماد دارند تا بر عقل و استدلال و در واقع معجونی شگفت انگیز از مکتب های فلسفی جهان است. عرفان در قرن هفتم و با ظهور ابن عربی و دیگر عرفای نامدار به اوج خود رسید. ابن عربی با تلاش هایی که کرد عرفان را به صورت یک علم درآورد و باعث شد که علم عرفان در خانقاه و پرورشگاه ها همچون مدارس تدریس گردد. او با خلق آثار بسیار بنیاد یک نظام فکری کامل را براساس تجارب عرفانی استوار ساخت که هنوز هم محور بینش های عرفانی در جهان اسلام است؛ بطوری که او را پدر عرفان اسلامی می دانند. وی مبتکر عرفان نظری است؛ وحدت وجود اساس تعلیمات عرفانی ابن عربی را تشکیل می دهد. ابن عربی اولین کسی است که در عرفان اسلامی اصطلاح انسان کامل را وضع کرد.

نویسندگان

فریده پورسیاحی

دانشجوی دکتری عرفان اسلامی و اندیشه های امام خمینی (ره)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز

سید جاسم پژوهنده

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز