تعیین فراوانی و سبب شناسی آسیب های ورزشی پسران ژیمناست نخبه در سطح لیگ برتر و دسته یک باشگاه های ایران

هدف از این پژوهش، تعیین فراوانی و سبب شناسی آسیب های ورزشی ژیمناست های مردنخبه در سطح لیگ برتر و دسته یک باشگاه های ایران بود. این پژوهش از نوع تحقیقاتزمینه یابی، با بهره گیری از شیوه مطالعه ی گذشته نگر می باشد. نمونه ی آماری پژوهش شامل 42 ژیمناست با ویژگی سن؛ 9/09±19/45 سال، قد؛ 5/58±170/05 سانتی متر، وزن؛ 5/61±63/5 کیلوگرم، BMI: 1/82±21/97 کیلوگرم متر مربع و نیز سابقه ی ورزشی 3/15±12/9 سال بودند. اطلاعات پژوهش از طریق پرسشنامه ی محقق ساخته با ضریب پایایی 0/85 جمعآوری شد. پرسشنامه ی ثبت آسیب های ورزشی شامل سه بخش: جمعیت شناسی با ششسوال، سبب شناسی با 15 سوال و جدول تعیین فراوانی آسیب ها در شش وسیله بود. داده هابا نرم افزار SPSS ویرایش 15 به کمک روش های آمار توصیفی و است نباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد در حرکات زمینی و پرش خرک اندام تحتانی به ترتیب با 43/5 و 79/3 درصد و نیز در خرک حلقه، دارحلقه، پارالل و بارفیکس اندام فوقانی به ترتیب با 61/1، 61/9، 65/8، 67/1 درصد و همچنین در مجموع شش وسیله اندام فوقانی با 54/1 درصد بیشترین درصد فراوانی محل آسیب ها را به خود اختصاص دادند. ژیمناست ها اظهار کردند که مهمترین سبب، آسیب هایشان استفاده نکردن از وسایل کمک آموزشی و خستگیبود؛ بنابراین با در نظر گرفتن این ریسک فاکتورها میتوان احتمال وقوع آسیب ها را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

آسیب های ورزشی ، ژیمناست نخبه ، شیوع ، سبب شناسی