فقه حکومتی و مسیولیت فرد در تحقق شریعت

فقه حکومتی معتقد به توانمندی فقه اسلامی در اداره جامعه است و تنها راه تحقق شریعت در حوزه فردی و اجتماعی را تاسیس حکومت اسلامی می داند. این رویکرد در صدد است صورت بندی جدیدی از مناسبات فرد و دولت ارایه نماید. در چارچوب فقه حکومتی، بین فرد و دولت یک رابطه تعاملی در چگونگی اجرای شریعت  برقرار می باشد؛ یعنی فرد، دولت ساز و دولت زمینه ساز اجرای شریعت است، به گونه ای که فرد در قبال شریعت مسیول است، اما باتوجه به ماهیت احکام شرعی، با تاسیس دولت، این مهم به نحو کامل تری انجام می شود. بنابراین فرد و دولت هردو در اجرای شریعت مسیول اند. این مقاله بخشی از این مسیله را مورد کاوش قرارمی دهد و تنها ناظر به مسیولیت های فرد در تحقق شریعت است و تلاش می کند تا با تنقیح برخی از مسیولیت های فرد در اجرای شریعت،  این مهم را در چارچوب فقه حکومتی و با تکیه بر اجتهادات امام خمینی تحلیل نماید.

کلیدواژه ها:

فقه حکومتی ، مسیولیت فرد و دولت ، اجرای شریعت ، امام خمینی ، اجتهاد