تاملات فلسفه سیاسی علامه جعفری در ایران معاصر

فضای فکری و سیاسی اجتماعی حیات علامه جعفری، متاثر از ایدیولوژی های مارکسیسم، سوسیالیسم و لیبرالیسم حاکم بر فضای جهانی سده بیستم م یباشد. وی به مثابه فیلسوف ایران معاصر در این دوره، نسبت به ایدیولوژی های مذکور و مفاهیم سیاسی تولید شده جدید از سوی آنان؛ همچون آزادی و برابری، ب یتفاوت نبوده، و به اتخاذ موضع و ارایه دیدگاه می پردازد. پرسش اصلی، آن است که علامه جعفری به عنوان فیلسوف اسلامی ایران معاصر با چه مبنا و معانی درباره مفاهیم مذکور، موضع گیری کرد و آن ها را جای گزین معانی مفاهیم تولید شده رایج نمود ادعا آن است که علامه جعفری در مواجهه با مسایل زمانه بر این باور است که روآوری به ایدیولوژ یهای مذکور، به گمراهی انسان و جامعه اسلامی منتهی می شود و آنچه می تواند راهگشا و نجات بخش انسان مسلمان در عصر جدید باشد، اتخاذ راه و شیوه اعتدال میان آ نها، با مبنا قرار دادن دین اسلام به منزله شیوه زندگی معتدل است، که قرآن کریم و سنت رسول خدا و اهل بیتش معرفی می کنند. محقق در این موضوع از روش تحلیلی استفاده کرده و دیدگاه های علامه جعفری از مفاهیم مذکور را بر پایه مفروضات و پیش ذهنیت های وی مورد تحلیل قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

ایران معاصر ، عصر جدید ، مارکسیسم ، لیبرالیسم و سوسیالیسم ، اعتدال ، فلسفه سیاسی ، علامه جعفری