آثار همزیستی مسالمت آمیز بر روابط خارجی دولت اسلامی

اصل هم زیستی مسالمت­آمیز از مهم­ترین موضوعات حوزه­ ی تعاملات دولت­ها و جوامع است و بر چگونگی صورت­بندی منظومه­های روابط انسانی اثر می گذارد. اکنون این سوال مطرح است که آیا بر اساس دیدگاه اسلامی در پیوند با غیرمسلمانان و جوامع بیگانه - که از زیرساخت­های فکری، اصول و الگوهای متفاوت اجتماعی، فرهنگی و سیاسی برخوردارند - می توان قاعده ی بین­المللی همزیستی مسالمت­آمیز را پذیرفت و تسری داد این مقاله می کوشد تا در قالب یک تحقیق توصیفی- تحلیلی و استفاده از روش کیفی، ضمن بهره­گیری از مبانی، بایسته­ها و آموزه­های دینی این فرضیه را اثبات کند که همزیستی مسالمت­آمیز در رویکرد اسلامی دارای اصالت بوده و پیگیری آن در حوزه ی روابط خارجی با غیرمسلمانان به دلایلی هم چون: وجهه سازی، تعاون و همکاری­های بین المللی و بسترسازی جهت ایجاد اتحادها و پیمان­ها موجب پیشبرد اهداف و دست یابی به منافع اسلامی می­گردد.

کلیدواژه ها:

همزیستی مسالمت آمیز ، اندیشه ی اسلامی ، اجماع سازی بین المللی ، روابط انسانی ، وجهه سازی