الگوی سنجش هوشمندی کسب وکار در صنعت تلکام

هدف این پژوهش، ارائه الگوی سنجش سیستم هوشمندی کسب ­وکار با استفاده از رویکرد آمیخته است. در این مقاله، ابتدا مبانی نظری پژوهش بررسی شده و سپس، با مرور پژوهش­ های پیشین، شاخص­ های سنجش سیستم هوشمندی کسب ­وکار استخراج شده است. در ادامه، متغیرهای اولیه استخراج ­شده با روش کیفی و با گروه­ های کانونی غربال و متغیرهای مناسب به منظور طراحی مدل و سنجش آن تایید شدند. جامعه آماری شامل مدیران، روسا و کارشناسان کسب­ وکار یکی از اپراتورهای تلفن همراه کشور است و نمونه آماری به­ صورت سرشماری جامعه آماری انتخاب شد. در ادامه، داده ­های کمی پژوهش با پرسشنامه جمع­ آوری و با توجه به این­که جامعه آماری سرشماری شده بود، با روش­ های آمار توصیفی و ماتریس اهمیت- عملکرد تحلیل شد. نتایج نشان داد که وضعیت سیستم هوشمندی کسب ­وکار در سطح متوسط رو به بالایی است؛ اما سطح ابعاد آن باهم متفاوت ­اند. هوشمندی فناورآنه و هوشمندی رقبا در وضعیت مطلوبی قرار دارند و وضعیت هوشمندی بازار در سطح متوسط روبه بالا و نزدیک به مطلوب است؛ اما سطح هوشمندی راهبردی ضعیف ارزیابی شد. بر اساس ماتریس اهمیت- عملکرد در مجموع هوشمندی فناورآنه، هوشمندی رقابتی و هوشمندی بازار در ناحیه قوت ­های سیستم هوشمندی کسب­ وکار قرار گرفتند؛ اما هوشمندی راهبردی در ناحیه ضعف­ های کلیدی سیستم هوشمندی کسب ­وکار است.

کلیدواژه ها:

هوشمندی کسب وکار ، هوشمندی بازار ، هوشمندی رقابتی ، هوشمندی فناورآنه ، هوشمندی راهبردی