حذف فسفر توسط پوکه معدنی خام و پوکه معدنی اصلاح شده با پراکسید هیدروژن

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 511

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TBS-16-2_005

تاریخ نمایه سازی: 27 مرداد 1397

چکیده مقاله:

مقدمه: فسفر به عنوان یکی از عوامل اصلی محدود کننده در استفاده مجدد از فاضلاب و همچنین یکی ازعناصر مهم در بروز پدیده اتروفیکاسیون در منابع آبی می باشد. لذا، پژوهش حاضر به منظور بررسی کاراییپوکه معدنی و شکل اصلاح شده آن با پراکسید هیدروژن در حذف فسفر از محلول های سنتیتیک انجام گرفتهاست. روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه بنیادی-کاربردی می باشد که در سیستم ناپیوسته انجام گرفت. دراینمطالعه، پوکه معدنی خام و شکل اصلا حشده آن در جهت حذف فسفر مورد استفاده قرار گرفت. پارامترهایمختلفی از قبیل pH محلول (2-10)، غلظت جاذب (10g/L)، غلظت اولیه فسفر (20mg/L5)، قدرت یونی محلول و زمان تماس مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات در سیستم ناپیوسته و با تغییر دادن یک پارامترو ثابت نگه داشتن سایر پارامترها انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که پراکسید هیدروژن کارایی پوکه معدنی را بدون تغییر در ساختار آن ارتقا می دهد. بیشترین میزان حذف فسفر در دوز جاذب 10g/L، زمان تماس 130 دقیقه، pH برابر 6 و غلظت 20mg/L از فسفر اتفاق می افتد. در این شرایط بیش از 69 % و 97 % از فسفر به ترتیب توسط پوکه معدنی خام و شکل اصلاح شده آن حذف گردید. علاوه برآن نشان داده شد که افزایش قدرت یونی محلول باعث کاهش کارایی حذف فسفر می گردد. معادله شبه درجه دوم با ضریب رگرسیون خطی بالایی روند حذف فسفر را توسطجاذب های مورد مطالعه نشان داد.بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که پوکه معدنی خام قابلیت خوبی در حذففسفر از خود نشان می دهد. علاوه براین مشخص گردید که اصلاح ساختار شیمیایی جاذب خام باعث افزایشظرفیت جذب آن می گردد.

نویسندگان

محمد نوری سپهر

استاد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج

انوشیروان محسنی بندپی

استاد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران

ابراهیم محمدی کلهری

استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج

محمود تقوی

دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت محیط، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد