نقش مدیریت دانش در نوآوری سازمان ها

در محیطی پویا و رقابتی امروز، سازمان ها به شدت به افزایش توانمندی های نواوری خود نیاز دارند و این مهم تنها در سایه توجه به منبع ارزشمند دانش و قابلیت خلق و به کارگیری آن حاصل می گردد. نو آوری سازمانی بدون وجود مدیریت دانش مشارکتی و پویا ظهور پیدا نخواهد کرد و به همین دلیل نفس وجود مدیریت دانش، اهمیت خیلی زیادی برای سارمان ها پیدا کرده است . سیستم های مدیریت دانش سنتی، عمدتا در پی تسخیر دانش صریح و آشکار به صورت رسمی و نظام مند بوده و در باز کردن قفل های دانش ضمنی و پنهان موجود در ذهن افراد، موفق نبوده اند . امروزه ، سیستم مدیریت دانش 2 نشأت گرفته از فناوری های وب 2، با رویکرد اجتماعی سازی، همکاری ، مشارکت، تشریک مساعی و تعامل بین افراد ، سعی در تسخیر بزرگ ترین و ارزشمند ترین پایگاه دانش توزیع شده سازمانی داشته که همانا دانش ضمنی و نهان موجود در ذهن و ضمیر کارکنان سازمان می باشد . به چنین سازمان هایی که بر پایه مدیریت دانش 2 و سرمایه اجتماعی شکل می گیرد ، سازمان 2 گفته می شود . تمرکز چنین سازمان هایی به جای سلسله مراتب و کنترل های رسمی ، به سمت مشارکت اجتماعی و همکاری انبوه کارکنان برای ایجاد خلاقیت و نوآوری سازمانی از طریق ظهور شبکه های اجتماعی ، معطوف است . این مقاله سعی در ارائه تاثیر فناوری های وب 2 در دگرگونی سازمانی ناشی از ایجاد سیستم مدیریت دانش 2 در سازمان 2 داشته و به درک درست مدیران از نقش اهرمی دانش اجتماعی برای توسعه نوآوری سازمانی کمک می کند.

کلیدواژه ها:

وب 2 ، مدیریت دانش 2 ، سازمان 2 ، مشارکت اجتماعی