نقش واحد R&D بر کارآفرینی و ارزش افزوده بنگاه های کوچک و متوسط

تعریف ارائه شده از سازمان همکاری و توسعه اقتصادی از R&D شامل کار خلاقی است که بر پایه ای نظام یافته انجام می شود تا گنجینه دانش علمی و فنی حاصل از آن به منظور ابداع کاربردهای جدید، مورد بهره برداری قرار گیرد. قبل از جنگ جهانی دوم تنها معدودی از موسسات خصوصی و خدماتی، تحقیقاتی برای صنایع انجام می دادند. اما فعالیت های R&D زمان جنگ به سرعت پیشرفت کرده و حجم پیچیدگی های واحد های R&D افزوده شدند که در نتیجه بهبود فزاینده محصولات جدید را همراه داشت. درجه اهمیت به R&D و حمایت دولت ها و سهم R&D از GDP نشان دهنده درجه توسعه یافتگی کشورها است. برای بررسی بهتر جایگاه R&D در ایران و درجه هم افزایی شبکه ای آن در این گزارش ابتدا مطالعات کتابخانه ای صورت گرفت و الگوهای حمایتی چند کشور توسعه یافته مورد بررس قرار گرفت که همه آنها حاکی از ایجاد شبکه و ارتباط بین واحدهای R&D در بخش دولتی و خصوصی همراه با ارتباط صنعت و دانشگاه است و ایجاد ارتباط و هم افزایی شبکه ای در کشور ما می تواند به بهترین نحو در قالب تقویت پارک های علم و فناوری علمی گردد. سپس وضعیت R&D در صنایع استان کرمان مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نظرات مدیران درصد بالایی از آنها به R&D اهمیت داده و به ایجاد آن اقدام نمودند و آن را موثر در سودآوری و خلق ارزش می دانستند. اما نکته مهم در پایان همه مطالب نشان دهنده لزوم حمایت حساب شده دولت از R&D و عملیاتی شدن نتایج و زمینه سازی جهت شبکه ای شدن فعالیت های R&D است. روش تحقیق مورد استفاده در این مقاله توصیفی است. در این مقاله ابتدا به مطالعات کتابخانه ای و مطالبی راجع به مفهوم ، تاریخچه، مزایا و مشکلات R&D از سایت های مرتبط دریافت نموده و سپس یا شناسایی واحدهای کوچک و متوسط در سطح استان کرمان و مراجعه مستقیم و تکمیل پرسشنامه ارتباط بین واحد R&D و خلق ارزش در آنها را بررسی و به تجزیه و تحلیل نتایج و ارائه پیشنهادات علمی پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

تحقیق و توسعه ، بنگاه کوچک و متوسط ، خلق ارزش ، ارزش آفرینی شبکه ای