همخوانی آزمون شناختی مونترال و تشخیص نورولوژیست در بیماران با اختلالات شناختی

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 742

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TEB-1-1_002

تاریخ نمایه سازی: 8 دی 1395

چکیده مقاله:

هدف: این بررسی با هدف مقایسه نتایج تشخیصی نورولوژیست ها با آزمون مونترال در بیماران مراجعه کننده به کلینیک باشکایات اختلال شناختی انجام شد.مواد و روش ها: طی یک مطالعه توصیفی- تحلیلی 213 بیمار با علایم مشکلات شناختی که به درمانگاه نورولوژی بیمارستانولیعصر ناجا مراجعه کرده و به شیوه در دسترس انتخاب شدند و به تشخیص نورولوژیست مبتلا به اختلال شناختی بودند، بهآزمون مونترال پاسخ داده و نتایج این آزمون به همراه مشخصات دموگرافیک بیماران به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 15 و شاخص های آماری فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: براساس یافته ها بیشترین فراوانی افراد بیمار مربوط به گروه سنی 39-35 سال بود. 54 % از بیماران مذکر و 46% بیماران افراد مؤنث بودند. اکثریت این افراد را متأهلین و با سطح تحصیلات زیر دیپلم و ترک زبان تشکیل می دادند و اغلب ازنظر درجه نظامی، افسر جزء بودند و سابقه خدمتی اکثر آنان در محدوده 14-10 سال بود. 12/2% از این بیماران مورد مطالعه با کسب امتیاز کمتر از 26 مبتلا به اختلال شناختی تشخیص داده شدند. همچنین بین نتیجه آزمون مونترال در رده های مختلفسنی، جنسی، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات، قومیت، درجه نظامی و سابقه خدمت رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: پژوهش حاضر به منظور مقایسه همخوانی آزمون شناختی مونترال با تشخیص نورولوژیست در مراجعین باشکایات اختلالات شناختی انجام شده است. بر اساس این مطالعه آزمون مونترال به عنوان یک آزمون سریع برای ارزیابیاختلالات شناختی در بیماران مراجعه کننده به کلینیک های درمانی است که به دلیل فراوانی جمعیت مراجعه کننده به این مراکزفرصت کافی برای استفاده از سایر آزمون های تشخیصی نیست. همچنین با توجه به اینکه جمعیت مورد بررسی نظامیان بوده اندنتایج باید با احتیاط تعمیم داده شود و پیشنهاد می شود که در مطالعات آینده گروه های متفاوت اجتماعی بررسی شود.

کلیدواژه ها:

آزمون ارزیابی شناختی مونترال ، اختلال شناختی

نویسندگان

هژیر سیکارودی

دانشیارگروه مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، ایران

علی مجیدی

متخصص جراحی مغز و اعصاب، بهداری کل ناجا، تهران، ایران

ساره صمدی

کارشناس ارشد بهداشت، مرکز تحقیقات کاربردی بهداری کل ناجا، تهران، ایران

هادی شیرزاد

دکترای تخصصی ژنتیک، پژوهشکده صنعت و فناوری انتظامی، سازمان تحقیقات و مطالعات ناجا، تهران، ایران