بررسی نقش میانجی گرانه نیروی انتظامی در رابطه بین حمایت خانواده وحمایت اجتماعی در میان معتادین نوجوان استان هرمزگان

مقدمه: امروزه ترویج مواد مخدر یکی از معضلات نوجوانان می باشد و مواد مخدر صنعتی به دلیل در دسترسی و استفاده آسان زمینه گرایش توسط نوجوانان را افزایش داده است. هدف اصلی پژوهش حاضر آزمون مدل نقش میانجی گرانه نیروی ا نتظامی در رابطه ی بین حمایت خانواده و حمایت اجتماعی در میان معتادین نوجوان استان هرمزگان می باشد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی و تحلیل مسیر است، جامعه آماری آن شامل کلیه نوجوانان 15-20 ساله که به یکی از انواع مواد مخدر اعتیاد داشتند، سپس تعداد 345 نفر به صورت در دسترس از بین نوجوانان معتاد به عنوان نمونه انتخاب شدند، داده ها از طریق پرسشنامه های شیوه های فرزند پروری بامریند (1991)، حمایت اجتماعی زیمت و همکاران (1998) و 10 سوال محقق ساخته، جهت درک نقش حمایتی نیروی انتظامی جمع آوری شد. با استفاده از آزمون های توصیفی و استنباطی کلموگروف اسمیرنف و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار spss20 و AMOS تحلیل شدند. یافته ها: ضریب تحلیل مسیر نشان دهنده اثر معکوس و غیرمستقیم حمایت اجتماعی بر حمایت سهل گیرانه خانواده، اثر مستقیم حمایت اجتماعی در حمایت نیروی انتظامی، اثر معکوس و غیرمستقیم حمایت نیروی انتظامی در حمایت (سهل گیرانه و مستبدانه) خانواده، اثر غیرمستقیم حمایت نیروی انتظامی در حمایت مقتدرانه خانواده و اثر مستقیم حمایت اجتماعی در حمایت مقتدرانه خانواده بود. نتیجه گیری: حمایت اجتماعی هم در سبک های مناسب حمایت خانواده و هم بر بهبود حمایت نیروی انتظامی از خانواده تاثیرگذار می باشد.

کلیدواژه ها:

حمایت خانوادگی ، حمایت اجتماعی ، اعتیاد ، نوجوانان ، نیروی انتظامی